2022 தொடங்கியதிலிருந்தே வாசிப்பில் ஏற்பட்ட சுணக்கமும், நடுநடுவே ஏற்பட்ட உளச்சோர்வும் என கொஞ்சம் மந்தமாகவே இருந்தது மனநிலை. இந்நிலையில் சென்னை புத்தகக் கண்காட்சிக்கு செல்லத் திட்டமிட்ட பசுமைநடை நண்பர்களுடன் நானும் இணைந்து கொண்டேன். சனி, ஞாயிறு இரண்டுநாள் பயணமாக சென்னை செல்ல முடிவெடுத்தோம். எனக்கான பயணச்சீட்டை முன்பதிவு செய்தது தொடங்கி, சென்னை சென்று மதுரை திரும்பும் வரை பார்த்துக் கொண்ட பசுமைநடை நண்பர்களுக்கும், தோழர் அ.முத்துக்கிருஷ்ணனுக்கும் என் நெஞ்சார்ந்த நன்றிகள்.
வைகை ரயிலில் பசுமைநடை நண்பர்களுடன் பயணம் ஆரம்பமானது. பலவருடங்களுக்குப் பிறகு வைகை ரயிலில் செல்கிறேன். ரயிலில் பரிசாகக் கிடைத்த கவிதைப் புத்தகங்கள் குறித்து தனிப்பதிவொன்றை எழுதுகிறேன். சென்னை தாம்பரத்தில் இறங்கி அங்கிருந்து மின்ரயில் வாயிலாக மாறி நாங்கள் எழுத்தாளர் அ.முத்துக்கிருஷ்ணன் தங்கியிருந்த அறையை அடைந்தோம். அவர் எங்களுக்காக மதிய உணவு வாங்கிவைத்துக் காத்திருந்தார்.
சாப்பிட்டு கொஞ்சநேரம் ஓய்வெடுத்துவிட்டு புத்தகக் கண்காட்சிக்கு புறப்பட்டோம். சென்னையின் போக்குவரத்து நெரிசலை காணும் வாய்ப்பு கிட்டியது. புத்தகக் கண்காட்சி அரங்கிற்குள் சென்றோம். ஏராளமான அரங்குகள், லட்சக்கணக்கான புத்தகங்கள்.
எழுத்தாளர் அ.முத்துக்கிருஷ்ணனின் தூங்காநகர நினைவுகள் வெளியாகி சென்னை புத்தகக்கண்காட்சியில் நல்ல வரவேற்பை பெற்றுள்ளது. மதுரையின் வரலாற்றை, அதன் தொன்மையை, பன்முகத்துவத்தை பறைசாற்றும் நூலாக தூங்காநகர நினைவுகள் திகழ்கிறது. பசுமைநடை நண்பர்கள் எல்லோரும் அ.முத்துக்கிருஷ்ணனுடன் தூங்காநகர நினைவுகள் புத்தகத்தை வைத்து நிழற்படம் எடுத்துக் கொண்டோம்.
நண்பர் ரகுநாத்தின் தேயிலை மனிதர்கள் நூல் நாங்கள் சென்ற அன்று காலை வெளியானது. பயணச்சீட்டை நிகழ்விற்கேற்ப மாற்ற முடியாததால் நாங்கள் புத்தக வெளியீட்டில் கலந்துகொள்ள இயலவில்லை. உயிர் பதிப்பக அரங்கில் நண்பர்கள் எல்லோரும் தேயிலை மனிதர்கள் நூலோடு சேர்ந்து நிழற்படம் எடுத்துக் கொண்டோம். சண்முகானந்தம் அவர்களை சந்திக்கும் வாய்ப்பு அமைந்தது. பலமுறை அலைபேசி வழியாக உரையாடியிருக்கிறோம். புத்தகக் கண்காட்சி அரங்கில் கொஞ்ச நேரம் உரையாட முடிந்தது.
புத்தகக் கண்காட்சிக்குள் குழுவாக செல்லாமல் இரண்டு, மூன்று பேராக சென்றோம். பார்க்கும் பெரும்பாலான புத்தகங்களை வாங்க வேண்டும் என்ற அவாவை அடக்கி, வாங்க வேண்டியதை பட்டியலிட்டபடி நடந்தோம். ‘இன்று மாலை பார்த்துவிட்டு, நாளை காலை வந்து வாங்கலாம்’ என்று முடிவெடுத்தோம். நண்பர்கள் சிலர் அப்போதே புத்தகங்களை வாங்கினர். புத்தகக் கண்காட்சியில் மதுரை நண்பர்கள் பலரைக் காண முடிந்தது.
புதிதாக வந்திருக்கும் புத்தகங்களை, எழுத்தாளர்களை, தீவிரமான வாசகர்களை எனப் பலரையும் அரங்கில் காண முடிந்தது. இரவு பெசன்ட் நகர் கடற்கரைக்குச் சென்றோம். அங்குள்ள தட்டுக்கடை ஒன்றில் ஆப்பம் சாப்பிட்டோம். கடற்கரை நோக்கிய நடை மனதிற்கு உற்சாகம் தந்தது. பீட்சா செய்து நாங்கள் தங்கிய இடத்திற்கே கொண்டுவந்த நண்பருக்கு நன்றி. உணவுப்பிரியர்கள் பற்றிய பல விசயங்களை அவர் வாயிலாக அறிய முடிந்தது. புதிய இடம் சரியான தூக்கமில்லாமல் அன்றைய பொழுது முடிந்தது.
ஞாயிறன்று காலை வெள்ளென எழுந்து பெசன்ட்நகர் நோக்கிச் சென்றோம். காலைநேரக் கடற்கரை, அழகான சூரியன், ஆர்ப்பரிக்கும் அலைகள், உடற்பயிற்சி – நடைபயிற்சி செய்யும் மக்கள், கரவலை போட்டுவந்த மீனவர்கள் என வேடிக்கை பார்த்தபடி நடந்தோம். காலடி மண்ணும் சொந்தமில்லை என்பதை உணர்த்தும் அலைகளுக்கு நன்றி சொல்லிபடி அங்கிருந்து புறப்பட்டோம். அழகான ஜோல்னாபை ஒன்றை அ.முத்துக்கிருஷ்ணன் வாங்கிக் கொடுத்தார்.
கடற்கரையிலிருந்து வரும்போது சென்னையில் வரையப்பட்ட பெரிய சுவரோவியங்களை பார்த்து ரசித்தபடி வந்தேன்.ஆலடிப்பட்டியான் கருப்பட்டி காபி கடையில் கருப்பட்டி காபி குடித்தோம், கருப்பட்டி அல்வா வாங்கி சுவைத்தோம். அறைக்குச் சென்று புறப்பட்டு தட்டுக்கடை ஒன்றில் கல்தோசையும், பூரியும் சாப்பிட்டோம். எங்களை அழைத்துச் சென்றது ‘கொலபசி’ தொடர் எழுதும் எழுத்தாளர் என்பதால் அதன் சுவை மிக நன்றாகயிருந்தது.
தமிழினி பதிப்பகத்தின் நூல் வெளியீட்டு விழாவுக்கு சென்றோம். எழுத்தாளர் அ.முத்துக்கிருஷ்ணன் வரவேற்புரை நிகழ்த்தினார். கரு.ஆறுமுகத்தமிழன் நிகழ்ச்சியில் தலைமையுரை. அன்று வெளியிடயிருந்த நூல்களைப் பற்றிய அறிமுகத்தை வழங்கினார். இராஜராஜசோழனின் கதைகளைப் பற்றி மானசீகன் விரிவான உரை நிகழ்த்தினார். அந்த கதைத்தொகுப்பை வாங்கி வாசிக்கத் தூண்டிய உரை. புத்தகக் கண்காட்சிக்கு செல்ல நேரமாகிவிட்டதால் அங்கிருந்து கிளம்பினோம்.
புத்தகக்கண்காட்சியில் முதல் அரங்கில் புதுமைப்பித்தன் சீர்வாசகர் வட்ட வெளியீடாக வரவேற்றுக் கொண்டிருந்தது. மதுரையிலேயே அந்த நூலை வாங்கிவிட்டேன். அங்கு நண்பர் தாமரைச்செல்வனிடம் உரையாடி அரங்கிற்குள் சென்றேன். நானும் பசுமைநடை நண்பர் சரவணாண்ணனும் சேர்ந்து புத்தக வேட்டைக்கு கிளம்பினோம். சங்க இலக்கியம், தொல்லியல் சார்ந்த நூல்களாக பெரும்பாலும் வாங்கினேன்.
தமிழ்ச்செல்வ அண்ணன் புத்தகக்கண்காட்சிக்கு வந்திருப்பதாக சொன்னதும் மதியம் ஒரு மணிப்போல அண்ணனுடன் சேர்ந்து அரங்கை சுற்றி வந்தேன். சில நல்ல புத்தகங்களை வாங்கிக் கொடுத்தார். மூன்று மணிக்கு மேல் ஹக்கீமுடன் அறைக்கு கிளம்பினேன். கிளம்பும் வேளையில்தான் வாசிப்பை நேசிப்போம் முகநூல் குழுவினர் சந்திப்பை தவறவிட்ட நினைவு வந்தது. அங்கிருந்து வந்து கொஞ்சநேரம் ஓய்வெடுத்துக் கொண்டு இரவு பாண்டியனில் மதுரை நோக்கி புறப்பட்டோம். ஆர்.பாலகிருஷ்ணனின் தமிழ் நெடுஞ்சாலை நூலை நண்பரிடமிருந்து வாங்கி கொஞ்ச நேரம் வாசித்தபடி வந்தேன்.
தமிழாராய்ச்சியின் வளர்ச்சி – தொ.பரமசிவன்,
தேயிலை மனிதர்கள் – சு.ரகுநாத்,
அணிநடை எருமை – ஆர்.பாலகிருஷ்ணன்,
கலையியல் ரசனைக் கட்டுரைகள் – குடவாயில் பாலசுப்ரமணியன்,
அழகர் மலையடிவாரத்தின் அருகில் அமைந்துள்ள பொய்கைக்கரைப்பட்டி தெப்பம் கடந்த இருபது ஆண்டுகளுக்குப்பிறகு மையமண்டபத்தை தொடும் அளவிற்கு நீர் நிரம்பியுள்ளது. அழகர்கோயில் சாலையிலிருந்து சத்திரப்பட்டி செல்லும் வழியில் இத்தெப்பக்குளம் அமைந்துள்ளது. அழகர்கோயிலுக்கு உள்ளேயும் வெளியேயும் மூன்று குளங்கள் இருந்தாலும் அழகர் தெப்பத்திருவிழாவிற்கு மாசி மாதம் பொய்கைக்கரைப்பட்டிக்கு வருகிறார் என்பது இந்த குளத்தின் சிறப்பு.
அழகர்மலையிலிருந்து மழைபெய்து ஓடைகள் வழியாக வரும் நீர் மலையடிவாரத்தில் உள்ள கண்மாய்களில் நிரம்பி மறுகால் பாய்ந்து பொய்கைக்கரைப்பட்டி தெப்பத்தை வந்தடைகிறது. மழைநீர் வரும் வடிகால்களை சீரமைத்ததன் காரணமாக தெப்பத்திற்கு நீர் வந்து கொண்டிருக்கிறது.
பொய்கைக்கரைப்பட்டி தெப்பத்தின் நடுவில் பதினாறுகால்களுடன், ஒற்றைக் குவிமாடத்துடன் கூடிய மையமண்டபம் அமைந்துள்ளது. மையமண்டபத்தின் உச்சிப்பகுதி சிதிலமடைந்து காணப்படுகிறது. பழமையான இந்த மைய மண்டபத்தை சீரமைத்தால் மிக அழகாக இருக்கும். மேலும், தெப்பம் தொடர்ந்து நிறைந்திருக்க வழிவகை செய்ய வேண்டும் என்பது கிராம மக்களின் கோரிக்கையாக உள்ளது.
பொய்கைக்கரைப்பட்டி தெப்பம் கடந்த பத்துவருடங்களாக முழுதாக நீர் நிரம்பாமல் இருந்ததால் அழகர் கரையைச் சுற்றி சென்றுகொண்டிருந்தார். ததும்பத்ததும்ப நீர் நிறைந்த தெப்பக்குளத்தில் இந்தாண்டு அழகர் எழுந்தருளுகிறார் என்ற செய்தி நாளிதழ்களில் வந்தது அழகரடியார்களுக்குப் பெருமகிழ்ச்சியைத் தந்தது.
பௌர்ணமி இரண்டுநாட்கள் வந்ததால் மாசிமகத்திற்கு முதல்நாள் மாசிப்பௌர்ணமியன்று அழகர்கோயிலில் இந்தாண்டு தெப்பத்திருவிழா நடைபெற்றது. தெப்பத்திருவிழாவிற்கு முதல்நாள் கஜேந்திர மோட்சம் நடைபெறும். அழகர்கோயிலில் உள்ள ஆடிவீதியைச் சுற்றிவந்து கோபுரத்திற்கருகிலுள்ள மண்டபத்தில் இந்த விழா நடைபெறுகிறது.
பொய்கைக்கரைப்பட்டியில் தெப்பத்திருவிழா அன்று அழகர் கிராமத்துத் தெருக்களின் வழியே வருகிறார். மக்கள் வீட்டுவாசல்களில் விளக்குகளை எடுத்துவைத்து தேங்காய், பழம், மாலை வாங்கி வைத்து காத்திருக்கின்றனர். அழகர் ஊருக்குள் எழுந்தருளியதும் தப்பாட்டம், சிலம்பாட்டம், கொக்கலிகட்டையாட்டம் வைத்து அழகரை வரவேற்றுச் செல்கின்றனர். கிராமத்துசிறுமிகள் பட்டுப்பாவாடை, கனகாம்பரம், மல்லிகை என சூடி திருவிழாவிற்கு வரும் அழகரை வரவேற்க காத்திருக்கிறார்கள்.
வெள்ளியங்குன்றம் ஜமீன் அழகர் கோவிலிலிருந்து அழகரோடு வருகிறார். அவருக்கும் ஊரிலிருந்து மரியாதை செய்கிறார்கள். கிராமத்து மந்தையில் பெரிய, பெரிய மரங்கள் உள்ளது அத்தனை அழகு. தப்பும் தவிலும் ஒலிக்க அழகர் வருகிறார்.
சுந்தரராஜப்பெருமாள் ஸ்ரீதேவி, பூதேவி சமேதராக தெப்ப உலாவந்து கிழக்குப்பகுதியில் மேற்கு நோக்கி அமைக்கப்பட்டுள்ள மண்டபத்தில் எழுந்தருளுகிறார். வெள்ளியங்குன்றம் ஜமீனுக்கு பரிவட்ட மரியாதைகள் செய்யப்படுகிறது. காலையிலும், மாலையிலும் தெப்பம் சுற்றி வருகிறது. இரவு விளக்கொளியில் தெப்பம் சுற்றுவதை காண்பது மிக அழகு.
தெப்பத்திருவிழாவிற்கு ஏராளமான கடைகள் போட்டிருக்கிறார்கள். பெண்களுக்கான அலங்காரப் பொருட்கள், சிறுவர் சிறுமிகளுக்கான விளையாட்டுப் பொருட்கள், அவல்பொரி கடைகள் என கிராமத்து மந்தையிலிருந்து தெப்பம் வரை நிறைய திருவிழாக்கடைகள். தெப்பத்தின் படிக்கட்டுகளில் அழகாய் வெள்ளை, காவி வண்ணம் பூசியிருக்கிறார்கள்.
கலைஞர் செய்திகள் தொலைக்காட்சியில் தெருமுகம் என்ற நிகழ்ச்சி வாயிலாக நம் வரலாற்றுத் தலங்களை, பண்பாட்டுக் கூறுகளை ஆவணப்படுத்தும் பணியைத் தொடங்கியிருக்கிறார்கள். இந்நிகழ்ச்சியை இயக்கும் பி.என்.எஸ். பாண்டியன் ஒரு எழுத்தாளர் என்பதால் இந்நிகழ்விற்கு புதியதொரு முகம் கிட்டுகிறது.
பொங்கலையொட்டி அலங்காநல்லூர், பாலமேடு பகுதிகளில் நடைபெறும் சல்லிக்கட்டு குறித்த தெருமுகம் நிகழ்வு முதலில் ஒளிபரப்பானது. அதில் சல்லிக்கட்டு சார்ந்த தொல்லெச்சங்கள், இலக்கியக்குறிப்புகள், பார்த்த நினைவுகளை தொல்லியல் அறிஞர் சொ.சாந்தலிங்கம், மதுரையைச் சேர்ந்த ஓவியர் ட்ராஸ்கி மருதுவும் பகிர்ந்தார்கள். அந்த நிகழ்வில் கோவில்மாடுகளுக்கும் கிராம மக்களுக்குமான உறவைப்பற்றி பேசும் வாய்ப்பு எனக்கு கிட்டியது.
கோவில்மாட்டை அந்த கிராமத்தின் காவல் தெய்வத்தின் வடிவமாகப் பார்ப்பதும், மந்தையில் நிற்கும் மாட்டுடன் விளையாடும் பள்ளிச் சிறுவர்கள், கோவில்மாட்டுக்காக கழனித்தண்ணி வைத்து காத்திருக்கும் பெண்கள் என அந்த மாடு மக்களோடு கொண்டுள்ள உறவு. அதேபோல கோவில்மாடு வயதாகி இயற்கையெய்தும் வேளையில் ஊரோடு சேர்ந்து அதை அடக்கம் செய்வதை, அதற்கு சிலை எடுத்து வழிபடுவதைப் பற்றியும் அந்நிகழ்வின் வாயிலாக எடுத்துரைக்க முடிந்தது.
திருவிழாக்களின் தலைநகரம் என்ற தலைப்பில் பேசும்போது மதுரையிலுள்ள பெருங்கோவில்கள், இங்குள்ள பெருந்தேரோட்டங்கள் பற்றி பேசும் வாய்ப்பு அமைந்தது. மதுரையிலுள்ள நீர்நிலைகளுக்கும், விழாக்களுக்குமான உறவைப் பற்றி இந்நிகழ்வில் சொல்ல முடிந்தது. மூன்று வாரங்கள் மதுரை குறித்து தெருமுகம் நிகழ்வு ஒளிபரப்பானது மகிழ்ச்சி. மதுரையில் சமணம் குறித்து தொல்லியல் அறிஞர் சொ.சாந்தலிங்கமும், பசுமைநடை அமைப்பாளரும் பேசினார்கள். மதுரையின் வீதிகள், விழாக்கள், கல்வி குறித்த பதிவில் எழுத்தாளர் ந.முருகேசபாண்டியன், எழுத்தாளர் ச.சுப்பாராவ், ஓவியர் சிவா என பல ஆளுமைகள் மதுரை குறித்து உரையாடியிருக்கிறார்கள்.
பொதுவாக இந்தித் திணிப்பை எதிர்த்த போராளிகள் என்றாலே திராவிடக் கட்சி பின்னணி கொண்டவர்கள் என்றே நினைப்போம். அவர்களுள் கம்யூனிஸ்ட்களும் உண்டு. அப்படிப்பட்ட ஒருவரை 13 பிப்ரவரி 2022 அன்று சந்தித்தோம்.
கோவில்பாப்பாகுடி சாலையில் ஓரிடத்தில் மாவட்ட மொழிப்போர் தியாகிகள் சங்கம் பற்றிய அறிவிப்புப் பலகை இருந்தது. அந்த சங்கத்தின் மாவட்டச் செயலாளரான திரு தி. சீனிவாசன் அங்கு வசிக்கிறார். சரி, நமது பகுதியிலேயே இப்படி ஒருவர் இருக்கிறாரே என்று அவரைச் சந்திக்க முடிவு செய்து தொடர்புகொண்டோம். உடனே வரச்சொல்லி இசைவு தந்தார்.
சீனிவாசன் 1947-இல் பிறந்தவர். இன்றைக்கு எழுபத்தைந்து வயதுப் பெரியவரான அவர் தனது பத்தொன்பதாம் வயதில் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தில் கலந்துகொண்டு சிறைசென்றிருக்கிறார். கோவில்பட்டியில் பிறந்த அவர் தனது பத்து வயதுக்குள்ளேயே பெற்றோர் இருவரையும் இழந்து மதுரையில் ஆரப்பாளையம் கிராஸ்ரோடு பகுதியில் குடியேறி இருக்கிறார். அவரது வளர்ப்புத் தந்தை மதுரையில் ஹார்வி மில்லில் வேலை பார்த்திருக்கிறார். அவரது குடும்பம் என்பது இந்தக் குடும்பமே.
அதிகம் படிக்கவில்லை என்றாலும் அரசியல் ஆர்வம் இருந்திருக்கிறது. கம்யூனிஸ்ட் கட்சியில் ஈடுபாடு. இந்தித் திணிப்பு தொடர்பில் நடந்த போராட்டத்தில் தன்னெழுச்சியாக கலந்துகொண்டு அந்த நேரத்தில் சிறைசென்ற பலரில் இவரும் ஒருவர்.
தனது வீட்டுக்கு ஜானகி இல்லம் என்று பெயர் வைத்திருக்கிறார். கே. பி. ஜானகி அம்மாள் அவர்களை அம்மா என்றே சொன்னார். அவரது பணிகளை நினைவுகூர்ந்தார். அனைத்திந்திய ஜனநாயக மாதர் சங்கத்தில் இருந்த சின்னம்மாள் என்ற இயக்கத் தோழரையே சீனிவாசன் மணமுடித்திருக்கிறார். அந்தத் திருமணத்தை ஜானகி அம்மாள் நடத்திவைத்ததாகச் சொன்னார். இலட்சிய நடிகர் எஸ். எஸ். ராஜேந்திரன் படத்தை தோழர் ஒருவர் பரிசளித்திருக்கிறார். அதை வீட்டில் மாட்டிவைத்திருக்கிறார்.
அவரைச் சந்தித்ததில் மொழிக்காவலர்கள் அரசு அறிவித்த ஓய்வூதியம் பெறுவதற்கு எதிர்கொண்ட சட்டப்போராட்டங்கள் பற்றி அறிந்துகொள்ள முடிந்தது. ஒரு மாதமாவது சிறையில் கழித்திருக்கவேண்டுமா, ஒரு நாள் இருந்திருந்தாலே போதுமா என்று நீதிமன்றப் படியேறி இருக்கிறார்கள்.
ஆர். ஆர். தளவாய் என்பவர் இந்தி எதிர்ப்பு போரில் கலந்துகொண்டவர்களுக்கு வெகுமானமா என்று வழக்குப் போட்டிருக்கிறார். உச்சநீதிமன்றமும் இப்படி இன்னொரு மொழிக்கு எதிராகப் போராடுவதையெல்லாம் அங்கீகரிக்கக் கூடாது, முளையிலேயே கிள்ளி எறியவேண்டும்; இது தேசிய ஒருமைப்பாட்டுக்கும் மக்களாட்சிக்கும் எதிரானது என்று மொழியுரிமை, திணிப்பு, ஆதிக்கம் பற்றியெல்லாம் அலட்டிக்கொள்ளாமல் தீர்ப்பு வழங்கியுள்ளது. இதுபோல நாட்டுப்பற்றையும் தியாகத்தையும் குத்தகைக்கு எடுத்துக்கொண்ட காங்கிரஸ்காரர்கள், சுதந்திரப் போராட்ட தியாகிகள் போட்ட முட்டுக்கட்டைகள் பல. அதனால் மாநில அரசு 1983-இல் தனியாகச் சட்டம் இயற்ற வேண்டியிருந்திருக்கிறது. ‘மொழிக்காவலர்’, ‘எல்லைக் காவலர்’, ‘அகவை முதிர்ந்த தமிழறிஞர்’ என்றெல்லாம் வெவ்வேறு அடைமொழிகள் தந்து தனது கடமையை நிறைவேற்ற வேண்டியிருந்திருக்கிறது.
சீனிவாசனுக்கு மாற்றுக் கட்சியைச் சேர்ந்தவர் என்ற கூடுதல் சிக்கல். ஓய்வூதியம் பெற இருபத்தோராண்டுகள் போராடி இருக்கிறார். இடையில் ஒருமுறை ஒரே தடவையாக பத்தாயிரம் பணமுடிப்பு போல வழங்கியிருக்கிறார்கள். பின்பும் போராடி ஓய்வூதியம் பெற்றிருக்கிறார். பி டி ஆர் பழனிவேல் ராஜனை சந்திக்க வேண்டியிருந்ததாம். சிறையில் உடனிருந்த காவேரிமணியம், பி. எஸ். மணியன் போன்றவர்கள் சான்றளித்திருக்கிறார்கள். இவரது பெயர் உள்ளிட்ட பெயர்களடங்கிய சிறைப் பதிவேட்டின் 32 பக்கங்கள் கிழிக்கப்பட்டிருந்தனவாம். அரசு ஊழியர் சிலர் கையூட்டோ , கமிஷனோ பெற விரும்பியது வேறு நடந்திருக்கிறது.
இரண்டாயிரமாயிருந்த ஓய்வூதியமும், மருத்துவ உதவித்தொகையும் சேர்ந்து இன்று ஐயாயிரம் வரை வருகிறது. மொழிக் காவலருக்கும், அவரது உடன்செல்லும் உதவியாளருக்கும் இலவச பேருந்துப் பயணம் அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கிறது. குடியரசு தினம், சுதந்திர தினக் கொண்டாட்டங்களுக்கு மாவட்ட ஆட்சியரிடம் இருந்து அழைப்பு வருகிறது. ஒருமுறை அவ்விதம் அழைப்பெதுவும் வரவில்லையாம். இவர் சங்கத்தின் சார்பாக மாவட்ட ஆட்சியராக இருந்த சகாயத்தைப் பார்த்திருக்கிறார். அவர் உங்களை யாரும் தடுக்கவில்லையே என்றிருக்கிறார். அப்படியெல்லாம் அழையா விருந்தாளியாக வரமுடியாது என்று சொல்லிவிட்டு வந்துவிட்டாராம். அதன்பிறகு ஒழுங்காக கடந்த சுதந்திர தினவிழா வரை முறையாக அழைப்பு வந்திருக்கிறது. இந்த குடியரசு தினத்துக்கு மறந்துவிட்டார்கள் என்றார்.
நாங்கள் சென்றபோது ‘மார்க்ஸ்- அம்பேத்கர் – பெரியார் :ஒரு ஒப்பீடு’ என்ற நூலைப் படித்துக் கொண்டிருந்தார். சாதி மறுப்பில் உறுதியான நம்பிக்கை கொண்டிருந்தார். இறை நம்பிக்கை தனிநபர் சார்ந்த விஷயம் என்றார். ஈழம் தொடர்பில் அவர் சொன்னது வரலாற்றுக்குப் புறம்பானது. மற்றபடி கருத்தியல்ரீதியாகப் பேசுமளவுக்குத் தாம் படித்தவனோ, பெரிய தலைவர்களுள் ஒருவனோ அல்லவென்று சொன்னார். மக்களவை உறுப்பினர் சு. வெங்கடேசனது செயல்பாடு குறித்து நிறைவுகொண்டிருந்தார்.
சீனிவாசனோடு பேசும்போது மாரி, மணவாளன், தில்லைவனம், ஐ. வி. சுப்பையா போன்ற பெயர்களைத் தெரிந்துகொள்ள முடிந்தது. என். ராமகிருஷ்ணன் கோவில்பாப்பாகுடி தினமணி நகர் பகுதியில்தான் இருந்திருக்கிறார். சீனிவாசனது தலைமுறையில் விவசாயப் பிரச்சினை, பஞ்சாலைப் பிரச்சினை என்று பலவற்றைப் பார்த்திருக்கிறார்கள். இப்போது இந்தப் பகுதியில் எது முதன்மையான பிரச்சினை என்று கேட்டோம். சிறு, குறு தொழில்கள் பல்வேறு பிரச்சினைகளைச் சந்திப்பதாகச் சொன்னார்.
பண்பாட்டு ஆய்வாளர் தொ.பரமசிவன் அவர்களது நூல்களைக் குறித்தும், அவரது கட்டுரைகளைச் சேர்த்தும் ஒரு சிறப்பிதழ் கொண்டுவர தொ.ப.வாசகர் வட்டம் சார்பாக முடிவுசெய்தோம். 2017இல் தொ.ப. வாசகர் வட்ட முதல் சந்திப்பு அழகர்கோயிலில் நடந்தது. அதைத் தொடர்ந்து 2018இல் தொ.ப. இல்லத்தில் தொ.ப. வாசகர் வட்ட நண்பர்கள் சந்தித்தோம். தொ.ப. சிறப்பிதழ் கொண்டுவரலாமென 2019இல் சந்தித்த தமிழறம் செந்தில்குமார் அவர்கள் சொன்னபோது கட்டுரைகளைத் தொகுக்கும் பணிகளைத் தொடங்கி சிறப்பிதழைத் தொ.ப. இல்லத்தில் வெளியிடலாம் என முடிவு செய்தோம்.
கட்டுரைகளைப் பெறுவதில் உள்ள சிரமங்கள், எங்களுடைய சோம்பல் என 2020 வந்துவிட்டது, கூடவே கொரோனா பெருந்தொற்றும். சிறப்பிதழுக்கான பணிகள் தேங்கிநின்றது. எதிர்பாராதவிதமாக 24.12.2020 அன்று தொ.ப. இயற்கையெய்தினார். அவரது மரணத்திற்குப் பிறகு மீண்டும் தொ.ப. சிறப்பிதழ் பணிகளைத் தொடங்கினோம். காலம் கனிந்து தொ.ப.வின் முதலாமாண்டு நினைவுநாளன்று அழகர்கோயிலில் தொன்மையும் பன்மையும் தொ.ப. நினைவுச் சிறப்பிதழ் வெளியிடப்பட்டது.
அழகர்கோயில் பதினெட்டாம்படியான் சன்னதிக்கு அருகிலுள்ள அரசமரத்தடியில் நூலை தமிழறம் செந்தில்குமார், கவிதா செந்தில்குமார், கருந்துளை, கதிர்நம்பி, ரகுநாத், கணேசன், தமிழ்குடியோன், நான் என நண்பர்கள் கூடி நூலை வெளியிட்டோம். பாளையங்கோட்டையில் தொ.ப. முதலாமாண்டு நினைவு கருத்தரங்கிலும் இந்நூல் இதேசமயத்தில் வெளியிடப்பட்டது.
வேரும் விழுதும் என்ற கட்டுரையில் தொடங்கி பரண் தொகுப்பில் வந்த ஆங்கிலக் கட்டுரையோடு சேர்த்து மொத்தம் 20 கட்டுரைகள். தொ.ப. குறித்து, அவரது எழுத்துக்கள் குறித்து நல்லதொரு அறிமுகத்தை தரும் கட்டுரைகள். இத்தொகுப்பில் அழகர்கோயில், சமயம் ஓர் உரையாடல் நூல்கள் குறித்த எனது வாசிப்பனுபவமும் உள்ளது. பசுமைநடை விருட்சத் திருவிழாவில் தொ.ப. பேசிய உரையை எழுத்தாக்கம் செய்தது இந்நூலில் வந்துள்ளது. தொ.ப. அசலான ஆய்வாளர் என சகோதரர் ப.தமிழ்ச்செல்வம் எழுதிய கட்டுரையும், தொ.ப. எழுத்துக்களில் பெண்கள் என நண்பர் ரகுநாத் எழுதிய கட்டுரையும் இத்தொகுப்பிற்காக அவர்களிடம் வாங்கிக் கொடுத்தேன். இன்னும் சிலகட்டுரைகளை முகநூல் நண்பர்கள் வாயிலாக வாங்கிக் கொடுத்தேன்.
களஆய்வுன்றது மனுசன வாசிக்கிறது என்று சொல்லும் தொ.ப.வுடைய எழுத்துக்களும் மனித வாசிப்பை அடிப்படையாகக் கொண்டவை. தொ.ப.வுடன் பழகியவர்கள் சொல்லும் கருத்துக்களைத் தொகுத்துப் பார்க்கும்போது அவரொரு பண்பாட்டு நூலகமாக வாழ்ந்து வந்ததை அறிய முடிகிறது. காலச்சுவடு, காக்கைச் சிறகினிலே வெளியிட்ட தொ.ப. நினைவுச் சிறப்பிதழிலிருந்து தொகுத்தவற்றைக் கீழே காணலாம்:
பகுத்தறிவுக்கும் பண்பாட்டுக்கும் இடையில் ஒரு சங்கடமான உறவு உண்டு. ஒன்று மற்றொன்றுடன் எளிதில் பொருந்திப் போகாது. அறிவு, நவீன யுகத்தின் காத்திரமான முதல் போராளி. பண்பாடு, மானுடப் பரப்பின் ஆழங்களைப் பற்றி நிற்பது. பேராசிரியர் தொ.ப. இவை இரண்டுக்குமிடையில் ஓர் உரையாடலை முன்னெடுத்தார். பெரியாரிய மானுடவியல் என்ற ஒரு புதிய போக்கினை அவர் உருவாக்கித்தர முயன்றுள்ளார். மொழி, பண்பாடு, மானுடவியல், விளிம்புநிலை மக்கள் என்ற சந்திப்பில் பேராசிரியர் தொ.ப.வைக் காண்கிறோம்.
– ந.முத்துமோகன்
தமிழகத்தின் தெருக்களில் நின்று வயல்வெளிகளில் நின்று, மலைக்குகைகளில் நின்று தொ.ப. பேசிக்கொண்டிருக்கிறார். இதோ இந்தக் கற்சிலையையும் சங்க இலக்கியத்தையும் பக்தி இலக்கியங்களையும் இந்துத்வ பாசிசத்தையும் உலகமயத்தையும் ஒரே வரிக்குள் கொண்டு வந்து நமக்கு விளக்கமளிக்கிறார். இந்த இணைப்புத்தான் தொ.ப.வின் மகத்தான பங்களிப்பு. பொருள்சார் பண்பாட்டு அறிஞர் என்றுதான் அவரை அடையாளப்படுத்த வேண்டும். அப்படி நம்மைச் சுற்றியுள்ள பொருட்களோடும் நிகழ்வுகளோடும் நம்மையும் அந்தரத்தில் ஆடிக்கொண்டிருந்த தமிழ்க்கருத்துலகையும் இழுத்துப் பிடித்துக் கட்டிவைத்தவர் அவர்தான்.
– ச.தமிழ்ச்செல்வன்
ஒவ்வொரு மனுசன் மனுசியின் அசைவிலும் நாச்சுழட்டலிலும் முகபாவத்தினதும் வழியாக வெளிப்படும் குணவாகுளைக் கூர்ந்து கவனித்தார். என்ன வகையாக இந்த எறும்புகள் எந்தப் புள்ளியில் இருந்து புறப்பட்டு வருகின்றன என்பதை வாசித்தார். இது ஒரு கதைசொல்லி செய்ய வேண்டிய காரியம். அதனால், மண்சார்ந்த படைப்புகளைத் தருகிற செய்கிற கதைசொல்லிகள் தொ.ப.வுக்கு பிரியமானவர்கள்.
– பா.செயப்பிரகாசம்
ஒரு குறிப்பிட்ட தலைப்பில் கட்டுரையைச் சொல்லத் தொடங்குவார். தொடர்ந்து சொல்லிக் கொண்டே போவார். திடீரென்று நிறுத்தி தான் களப்பயணத்திற்கு மக்களைச் சந்தித்த போது கிடைத்த சுவையான அனுபவங்களை நீண்ட நேரம் சொல்வார். ஓர் ஊரைப் பற்றிச் சொல்கிறார் என்றால், அந்த ஊரில் என்னென்ன சாதியனர் வாழ்கின்றனர்? அவர்களின் திருமணமுறைகள் எப்படியிருக்கும்? இறப்புச்சடங்குகள் எப்படி நிகழ்த்தப்படும்? அந்த ஊரில் உள்ள நாட்டார் தெய்வங்களுக்கு கொடைவிழா எவ்வாறு நடைபெறும்? என்பதையெல்லாம் விரிவாக காரண காரியங்களுடன் விளக்குவார். இவற்றையெல்லாம் கேட்டு உள்வாங்கிக் கொள்ளும் நமக்கு வாழ்க்கையைப் பற்றிய புரிதல் வளர்ந்துகொண்டே இருக்கும். இப்படி ஆய்வுக்கட்டுரைகள் எழுதும்போது இடையில் நிறுத்தி நடத்திய விவாதங்கள் உரையாடல்கள் விலைமதிப்பில்லாதவை.
-வே.சங்கர்ராம்
ஆய்வுமாணவர்கள் மீதான கரிசனம், நூல் வாசிப்பை அவர்கள் முன்னெடுப்பதற்கான உத்வேகமளிக்கும் சிரத்தை, ஆய்வு நோக்கில் புதிதானதொரு வெளிச்சப்புள்ளியைச் சுட்டும் திறன், ஆய்வு மாணவர்கள் குறிப்பெழுத மடைத்திறப்பாய் விழும் கருத்துரைகள், நூல் குறித்த அபாரமான மனனத்திலான விவரணைகள், தன்னுறவுகளை நிராகரித்துத் தன்னாய்வு மாணவர்களின் வாழ்வாதாரத்திற்கு அவரளிக்கும் பங்களிப்பு எனப் பேரா.தொ.ப. மாணவருலகில் பேரெழுச்சி மிகுவித்தப் பேராசானாகவே திகழ்ந்திருக்கிறார்.
– கண்ணா கருப்பையா
நட்பு சக்தி எது? பகை சக்தி எது? என்பதை பெரியாரைப் போலவே துல்லியமாக அறிந்து வைத்திருந்தார் தொ.ப. அதுதான் மொன்னை நாத்திகவாதிகளும் மூடக்காவிகளும் தொ.ப.விடம் தோற்றுப் போகும் மகத்தான புள்ளி
– பாமரன்
பன்நெடுங்காலமாக ஒடுக்கப்பட்டு, மறைக்கப்பட்டு அறியப்படாத வெகுமக்கள் பண்பாட்டினை மாணவர்கள் கற்க இன்னும் போதிய இடம் அளிக்க வேண்டும். பள்ளிக்கல்வியில் குறைந்தது 10, 11, 12ஆம் வகுப்புகளில் மொழி, வரலாறு, அறிவியல் பாடங்களில் தொ.ப. எழுத்துக்கள் உரிய அளவுக்குச் சேர்க்கப்பட வேண்டும். பல்கலைக்கழக, கல்லூரி மட்டங்களில் இளம்கலை, முதுகலை பட்டப்படிப்புக்கான பாடத்திட்டத்தில் தொ.ப. அவர்கள் நூல்கள் சேர்க்கப்பட வேண்டும்.
– அப்பணசாமி
தொ.ப.வுடன் பேசும் போதெல்லாம் திராவிட குழுக்களுக்குள்ளிருக்கும் தமிழர் பண்பாடுகள் குறித்து ஆய்வை நிகழ்த்துங்கள் என்பார். தன்னிடம் பேசும் அனைவரையும் ஆய்வாளராகப் பார்த்த பெருமை அவரை மட்டுமே சேரும். நாமும் அவரைப்போல தமிழ்ச் சமூகத்தின் தொன்மங்களைத் தேடி அவை பயன்படுமெனில் அதை மக்களிடம் சொல்லுவோம். இதுவே ஒரு ஆய்வாளருக்கு நாம் செய்திடும் கைமாறு.
-முத்துநாகு
சிலர் சுடர்மிகும் அறிவுடன் விளங்குவர். கண்முன் விரியும் எதையும் அவர்களால் புரிந்துகொண்டு விளக்க முடியும். ஆனால் ஆழமாகப் படித்தவர்கள் என்று சொல்ல முடியாது. தொ.ப. ஆழமாகவும் படித்துக் கொண்டவர்.
-பழ.அதியமான்
தனது ஒவ்வொரு நூலிலும் தன் கருத்துக்களை எந்தவித மனத்தடையும் தயக்கமும் இல்லாமல் அவர் பதிந்திருக்கின்றார் என்றே உணர்கிறேன். தனக்கு முன்னால் அமர்ந்திருப்பவர்களிடம் உரையாடுவது போன்றே கட்டுரைகள் ஒவ்வொன்றும் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன. இத்தகைய எழுத்து நடை, வாசிப்பை இலகுவாக்குகிறது. சமூகவியல், மானுடவியல், பண்பாட்டு ஆய்வு, வரலாறு, அகழாய்வு மட்டுமின்றித் தனது அரசியல் பார்வையையும் தனது எழுத்துக்களின் வழி ஆணித்தரமாக வெளிப்படுத்துகிறார்.
– தி.சுபாஷிணி
பல்கலைக்கழகத் துறைத்தலைவர்களின் அறைகளுக்குள் நுழையும் மாணவர்கள் செருப்பை வாசலில் கழற்றிவிட்டுச் செல்வது வழக்கம். தொ.ப. செருப்பைக் கழற்றிவரும் மாணவர்களை மீண்டும் அணிந்துவருமாறு வலியுறுத்துவார். மாணவர்கள் எங்கிருந்து வருகிறார்கள், சாப்பிட்டார்களா, என்ன சாப்பிடுகிறார்கள் என்றெல்லாம் கவனிப்பார். மாணவர்கள் துறைத்தலைவருக்கு விண்ணப்பக் கடிதங்கள் எழுதும்போது ‘தங்கள் கீழ்படிதலுள்ள’ என்று எழுத வேண்டும் என்பது நடைமுறை. அவ்வாறு எழுதும் மாணவர்களின் கடிதங்களைத் திருத்தி ’தங்கள் உண்மையுள்ள’ என்று எழுதித் தருமாறு கூறுவார் சுயமரியாதைக்காரர் தொ.ப.
– இரா.இலக்குவன்
தங்களுடைய திறமையை எழுத்துக்கும் மேதைமையை உரையாடலுக்கும் வழங்கிவிட்டவர்கள் என்று ஆங்கிலக் கவிஞர்கள் கோல்ரிட்ஜ் பற்றியும் ஆஸ்கார் ஒயில்டு பற்றியும் சொல்லப்படுவது தொ.ப.வுக்கும் பொருந்தக்கூடியதே. புலமையோடு இணைந்த மொழி வறட்சி, தொ.ப.விடம் காணப்படாத ஒன்று.
– ந.ஜயபாஸ்கரன்
தொ.ப.வுக்குப் பழைய புத்தகக் கடைகளுக்குச் செல்லும் பழக்கம் அதிகம். அவ்வாறு செல்லும்போதெல்லாம், மறக்காமல் தமிழ் இசை நூல்கள் எதுவும் உண்டா என விசாரிப்பார். நூல்களை வாங்கி மறக்காமல் எனக்கு அனுப்புவதை விரதமாகவே கொண்டிருந்தார். “நண்பனாய், நல்லவனாய், நல்லாசிரியனுமாய், பண்பிலே தெய்வமாய், பார்வையிலே சேவகனாய்” என இழைஇழையாய் இசைத்தமிழாய் என்ற என் இசை ஆய்வுநூலைத் தொ.ப.வுக்கு அர்ப்பணித்தேன் – நன்றிக் கடனாற்ற சிற்றளவில்.
– நா.மம்மது
ஒரு வாக்கியத்தில் நாலைந்து சொற்கள்; ஒரு பொருள் முடிபு; அதனோடு தொடர்புடைய வாக்கியங்கள்; தேவையெனில் மேற்கோள்கள்; அவற்றில் படிப்படியே விரியும் பொருள். இது அவரது நடையின் பொதுப்போக்கு. இதனோடு சிறப்புக் கூறுகள் பல விரவியது தொ.ப.வின் நடை.
– பா.மதிவாணன்
நவீன கல்வி நிறுவனங்களில் படித்துப் பணியாற்றினாலும் அதன் விதிகளுக்கு வெளியே கிராமப்புறக் கதைசொல்லியின் குணத்தொடு இயங்கியவர். கல்விப்புலத்தால் எதிர்மறையாகப் பார்க்கப்படும் இப்பண்பே அவர் பரவலாகக் கவனம் பெறுவதற்கும் காரணமாயிருக்கிறது.
– ஸ்டாலின் ராஜாங்கம்
சமூகப் பண்பாட்டியல் குறித்து தொ.ப.விடமிருந்து பெறுகிற அவதானிப்புகளை, உரசிப்பார்த்துத் தேர்வதற்கான குறுக்குத் தரவுகளை, ஆய்வுநூல்களாக நிறுவப்பட்டுள்ளவற்றைப் பார்க்கிலும், இயங்கிக் கொண்டுள்ள களங்களின் வழியேதான் பெரிதும் கண்டுணர முடியும். ஏனெனில், ‘பண்பாட்டியல் கல்வி’ என்ற ஒரு புதிய கல்விப்புலத்தின் முன்னோடி தொ.பரமசிவன் அவர்கள்.
-ஆ.திருநீலகண்டன்
நன்றி – காலச்சுவடு, காக்கைச் சிறகினிலே
(தொ.ப. படங்கள்: முகநூல் பக்கங்களில் இருந்து எடுக்கப்பட்டது. நன்றி)
மேய்ச்சல் பிரதேசத்தில் அந்த குட்டிகளை கண்டெடுத்த குகையைத் தேடி தன் நண்பனோடு வந்தவன், அதை கண்டுபிடித்து அந்த இடத்தை சுத்தம் செய்கிறான். தான் கொண்டு வந்திருந்த கறியை அந்த ஏழு குட்டிகளுக்கும் பிரித்து வைக்கிறான். அதில் பெரிய துண்டு அவன் வளர்த்த குட்டிக்குரியது. ஏழு பத்தியைப் பொருத்திவைக்கிறான். பெரிய கீதாரியின் நினைவாக அவருக்கு பிடித்த மதுவை அந்தப் பகுதியைச் சுற்றித் தெளிக்கிறான். தான் எழுதிய அந்த நிலத்தின் வாழ்வைப் பற்றிய புத்தகத்தின் முதல் பக்கத்தை மட்டும் எடுத்து நெருப்பை பற்ற வைக்கிறான். அந்தப் பக்கம் எரியும்போது தீ அந்தப் புத்தகத்தின் பெயரையும், அவன் பெயரையும் தீண்டுகிறது. அவர்களின் ஆன்மா அவனை ஆசிர்வதித்ததாக, அவனது குற்றங்களை மன்னித்ததாக நினைத்துக் கொள்கிறான்.
நம்ம ஊரில் நாட்டார் தெய்வத்திற்கு படையல்போடுவது போல நடக்கும் மேற்கண்ட நிகழ்வு நடப்பது மங்கோலிய மேய்ச்சல் நிலமான ஓலான்புலாக்கில். பீஜிங்கொத்துக்கறியை தான் வளர்த்த ஓநாய் குட்டிகளுக்கு படையலிடும் ஜென்சென் சீனாவைச் சேர்ந்தவன். அவன் வணங்கும் முதியவர் பில்ஜி, அவனுக்கு வழிகாட்டியாக இருந்த மங்கோலியப் பழங்குடி. அவன் வைத்து வணங்கிய புத்தகம் ‘ஓநாய் குலச் சின்னம்’.
எதற்காக ஜென் ஓநாய் குலச்சின்னம் என்னும் நூலை எழுதினான்? சீன மாணவனான ஜென் ஏன் மங்கோலிய மேய்ச்சல் நிலத்திற்கு வந்தான்? பில்ஜி யார்? அந்த மேய்ச்சல் நிலம் என்னவானது? ஓநாய் பெயரில் நூல் எழுதும் அளவிற்கு அவைகளுக்கு என்ன முக்கியத்துவம்? எனப் பல கேள்விகளுக்கு விடையாய் அமைகிறது இந்நாவல்.
கலாச்சாரப் புரட்சியின் விளைவாக மங்கோலிய மேய்ச்சல் நிலத்திற்கு கற்கவரும் சீன மாணவன் ஜென், மங்கோலியப் பழங்குடிகளின் வாழ்க்கை முறையை, அப்பழங்குடிகளின் பண்பாட்டை, அவர்கள் வாழ்வில் ஓநாய்கள் பெற்றுள்ள இடத்தை அறிந்துகொள்கிறான். தன்னையும் ஒரு மங்கோலியனாக கருதும் மனநிலையை அடைய ஒரு ஓநாயை வளர்க்க முயற்சிக்கிறான். இதற்கிடையில் மேய்ச்சல் நிலங்களை அழித்து அங்கு பயிர்த்தொழில் செய்ய சீனராணுவம் ஓநாய் வேட்டையைத் தொடங்குகிறது. மங்கோலியப் பழங்குடிகளின் வாழ்க்கை எவ்வாறு சிதைந்தது, இயற்கை வளங்களை பிரம்மாண்டங்கள் எவ்வாறு சூறையாடியது என்பதை இந்நாவல் எடுத்துரைக்கிறது.
ஓநாய்கள் பொறுமையாக காத்திருப்பது, தலைமை ஓநாய்க்கு அடிபணிவது, சரியான முடிவுகளை எடுப்பது, வேட்டையாடுவது, குடும்பமாக வசிப்பது, அவசரகாலத்தில் தன் உயிரைக் காக்க உடலின் ஒரு பாகத்தைத் துண்டித்துக் கொள்ளத் துணிவது, எதிரிகளின் மீது தற்கொலைத் தாக்குதல் நடத்துவது என ஓநாய்கள் இந்நாவலின் நாயகர்களாகத் திகழ்கிறது. மங்கோலிய குதிரைகளின் வேகத்திற்கு ஓநாய்களின் மீதான அதன் பயம் ஒரு காரணம். மான்களும், மர்மோட்டுகளும் மேய்ச்சல் நிலத்தையும், மலைகளையும் முழுக்க அழிக்காமல் இருக்க ஓநாய்கள்தான் காரணம். இப்படி மேய்ச்சல்நிலத்தின் காவலனாக, டெஞ்ஞரின் (மங்கோலியப் பழங்குடிகளின் தெய்வம்) தூதுவனாக ஓநாய் திகழ்கிறது.
மனித ஓநாயாக பில்ஜி இருக்கிறார். அற்புதமான பெரியவர். வேட்டையாடும்போது கடைபிடிக்க வேண்டிய ஒழுங்கும், தாக்குதல் நடத்த சரியான காலத்தைத் தேர்ந்தெடுப்பதும், டெஞ்ஞருக்கு பயந்து வாழ்வதும் என பில்ஜி நம்மை கவர்ந்த மனிதராக இருக்கிறார். ஜென் நல்ல வாசகன், தான் வாசிக்கும் விசயங்களைக் குறித்து பில்ஜிக்கு சொல்லி அவருடைய அனுபவங்களை கேட்டுத் தெரிந்து கொள்கிறான்.
சீனாவில் வசிப்பவர்களுக்கு கறிக்கு, பனியாடைகளுக்குத் தேவையான ஆடு, மாடுகளை வளர்ப்பது, மான்களை வேட்டையாடுவது அதை சீனர்களுக்கு விற்பது, அதிலிருந்து கிடைக்கும் சொற்ப வருவாயை வைத்து மங்கோலியப் பழங்குடிகள் வாழ்கின்றனர். விவசாயக்குடிகளைவிட நாடோடிகளாக உள்ள மக்களிடம் உள்ள நற்பண்புகளை, இயற்கை மீதான அம்மக்களின் புரிதலை நாம் அறிய முடிகிறது.
மங்கோலிய மேய்ச்சல் நிலத்திற்கு வந்த ஜென்சென் சீனாவிலுள்ள ஹேன் இனத்தைச் சேர்ந்தவன். மங்கோலியனாக வாழ விரும்பும் ஜென் அதற்காக அவர்களின் குலச்சின்னமாக விளங்கும் ஓநாயை வளர்க்க விரும்புகிறான். ஓநாயை வளர்ப்பதை பில்ஜி விரும்பவில்லை. இருந்தாலும் ஜென் அதை முயற்சிக்கிறான். மற்ற விலங்குகளைப் போல ஓநாய்கள் மனிதனின் வளர்ப்பு பிராணி ஆவதில்லை என அவன் அறிகிறான்.
பாவோ சுங்காய் என்ற சீன இராணுவத் தளபதி ஓலான்புலாக்கில் உள்ள ஓநாய்களை கொன்றழிக்கும் குணம் படைத்தவன். இயற்கை குறித்த எந்த புரிதலும் இல்லாமல் ஓநாய்களை வேட்டையாட முடிவு செய்வதில் தொடங்கி அந்த நிலத்தை சீர்குலைத்தவன். ஓநாய்களை, மான்களை, மர்மோட்டுகளை, வாத்துகளை வேட்டையாடி சீன ராணுவ அதிகாரிகளை மகிழ்விக்க நினைக்கிறான் பாவோ சுங்காய்.
ஓநாய்கள் அழிய மேய்ச்சல் நிலம் அழியத் தொடங்குகிறது. அவர்களின் வாழ்க்கைமுறை முற்றிலும் மாறிவிடுகிறது. 20 வருடங்களுக்குப் பிறகு ஜென்னும் அவனது நண்பன் யாங்கீயும் ஓலான்புலாக்கிலுள்ள பில்ஜி பிள்ளைகளான பட்டுவையும், கஸ்மாயையும் பார்க்க வருகிறார்கள். அப்போதுதான் ஜென் எழுதிய அந்த நாவலையும் படையலிடுகிறார்கள்.
ஓநாய்குலச்சின்னம் வாசித்தபோது இந்தச் சூழலியல் சீர்கேடுகள் குறித்து தெளிவாகப் புரிந்தது. ஓநாய்களைப் பற்றிய நிறைய கதைகளை வாசித்திருக்கிறோம். அதில் பெரும்பாலும் அந்த ஓநாய் கெட்ட குணங்களைக் கொண்ட ஒரு விலங்காகவே சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கும். ஓநாய்குலச்சின்னம் அந்த எண்ணத்தை சிதறடித்துவிட்டது. நாம் எல்லோரும் அவசியம் வாசிக்க வேண்டிய நாவல் ஓநாய் குலச்சின்னம்.
நம்ம ஊரின் வீதிகளில், சாலைகளில் மாடுகள் வழிமறித்துக்கொண்டு அலைவதைக் காணும்போது மேய்ச்சல் நிலம் எல்லாம் வீட்டடி மனைகளாக மாறியதைப் பார்க்கும்போது பில்ஜி சொல்லும் வரிகள் நினைவிற்கு வருகிறது. “இங்கு புல்லும் மேய்ச்சல் நிலமும்தான் பெரிய உயிர். மற்றவை சிறிய உயிர்கள். அவை உயிர் வாழ்வதற்குப் பெரிய உயிரையே சார்ந்திருக்கின்றன. ஓநாய்களும் மனிதர்களும்கூட சிறிய உயிர்கள்தான். புல்லைத் தின்னும் ஜீவன்கள், இறைச்சி உண்ணும் ஜீவன்களைவிட மோசமானவை.”
2004ல் ஜியாங் ரோங் எழுதி வெளியான ஓநாய் குலச்சின்னம் அடுத்த இரண்டாண்டுகளுக்குள் 40 லட்சம் பிரதிகள் சீனாவில் விற்பனையாகியிருக்கிறது. ஜியாங்ரோங் தனது சொந்த அனுபவத்தையே அற்புதமான புனைவாக மாற்றியிருக்கிறார். கடந்த பதினைந்து வருடங்களில் ஒரு கோடிப்பேர் இந்நாவலை வாசித்திருக்கலாம். இந்நாவலை தமிழில் சி.மோகன் மிகச் சிறப்பாக மொழிபெயர்த்திருக்கிறார். இதுவரை வாசித்த மொழிபெயர்ப்பு நாவல்களில் இத்தனை நெருக்கத்தை உணர்ந்ததில்லை. இயக்குநர் வெற்றிமாறன் இந்நாவலை வெளியிடுவதற்காகவே அதிர்வு என்ற பதிப்பகத்தைத் தொடங்கியிருக்கிறார்.
எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் 2013ல் நடத்திய நாவல் முகாமில் இந்த நாவலை வாங்கிய சகோதரர் அதை 2020ல் என்னிடம் தர புத்தகத்திலும், கிண்டிலிலும் மாறிமாறி வாசித்தேன். சி.மோகன் இந்நாவல் குறித்து சொன்ன வரிகளோடு இப்பதிவை நிறைவு செய்கிறேன். “இந்நாவல் நம் வாழ்வுக்கான சுடர்; ஞான சிருஷ்டி.”
மதுரை அலங்காநல்லூர் சல்லிக்கட்டு உலகளவில் புகழ்பெற்றது. பொங்கலன்று அவனியாபுரத்திலும், மாட்டுப்பொங்கலன்று பாலமேட்டிலும், காணும் பொங்கலன்று அலங்காநல்லூரிலும் சல்லிக்கட்டு நடைபெறுகிறது. அலங்காநல்லூர் மக்கள் தங்கள் வாழ்வோடு இணைந்த விசயமாக சல்லிக்கட்டை பார்க்கிறார்கள். சல்லிக்கட்டுத் தடை வந்தபோது ரேசன்காடுகளைத் திருப்பிக்கொடுத்து, மொட்டையடித்து எனப் பல வழிகளில் தங்கள் எதிர்ப்பைக் காட்டினார்கள். உலகையே தமிழகம் நோக்கித் திரும்பிப் பார்க்கவைத்த சல்லிக்கட்டுப்போராட்டம் அலங்காநல்லூர் வாடிவாசலிலிருந்துதான் தொடங்கியது.
ஏறுதழுவுதல் குறித்து சங்க இலக்கியங்களில் குறிப்பு உள்ளது. வாடிவாசலிலிருந்து வெளியேவரும் மாட்டை அடக்குதல் என்றில்லாமல் மாட்டின் திமிலை குறிப்பிட்ட தூரத்திற்கு விடாமல் சேர்த்து அணைத்து ஓடுவதும், அதன் கொம்பில் கட்டப்பட்ட பரிசை எடுக்கும் விளையாட்டே சல்லிக்கட்டு. ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு புழக்கத்திலிருந்த சல்லிக்காசு காளையின் கொம்பில் கட்டப்படும். அதிலிருந்து வந்ததே சல்லிக்கட்டு. இன்று மாடுபிடித்த வீரர்களுக்கு தங்கநாணயங்களும், மகிழுந்துகளும் பரிசாகத் தரப்படுகிறது. பிடிபடாத மாடுகளுக்கும் பரிசு வழங்கப்படுகிறது. மஞ்சுவிரட்டு, எருதுகட்டு என்பன வேறுவகையான நிகழ்த்துமுறைகள்.
திருவிழாக்களில் நாடகம் நடத்துவதைப் போல அலங்காநல்லூரிலுள்ள காவல்தெய்வமான முனியாண்டிக்காக சல்லிக்கட்டு நடத்துகின்றனர். சல்லிக்கட்டில் முதலில் அலங்காநல்லூர் முனியாண்டி கோவில்மாடு, அரைமலை கருப்புகோவில்மாடு, வலசை கருப்புகோவில்மாடுகள் அவிழ்த்து விடப்படுகின்றன. கோவில்மாட்டை யாரும் அணையக்கூடாது என்பது ஊர் வழக்கம்.
சல்லிக்கட்டுப்போட்டி சிறப்பு விருந்தினரால் கொடியசைத்து துவங்கிவைக்கப்படுகிறது. சல்லிக்கட்டுப் போட்டியில் கலந்து கொள்ளும் காளைகளுக்கும், காளைகளை பிடிக்கும் வீரர்களுக்கும் பரிசு வழங்கப்படுகிறது. தங்கக்காசு, சைக்கிள், பீரோ, வாஷிங் மிஷின், பேன் என பல பரிசுப்பொருட்கள் வழங்கப்படுகிறது. இதன் உச்சமாக தற்போது சிறந்த மாடுபிடி வீரருக்கும், சிறப்பாக விளையாடிய காளைக்கும் கார் பரிசாக வழங்கப்படுகிறது.
மாடுகளை அவிழ்த்துவிட்டால் மாடுகள் நேரே ஓடும்படியாக எல்லா வாடிவாசல்களும் அமைந்திருக்கும்போது அலங்காநல்லூர் வாடிவாசலில் காளைகள் வெளியேவந்து ஒரு சிறு மைதானம் போன்ற பகுதியில் சுற்றிவிளையாடி இடதுபுறமாகத் திரும்பிச்செல்லும்படி அமைந்துள்ளது. அலங்காநல்லூர் சல்லிக்கட்டில் குறைந்தது ஐநூறு காளைகள் தொடங்கி ஆயிரம் காளைகள் வரை அவிழ்த்துவிடப்படுகிறது. காலை ஏழு மணியளவில் தொடங்கும்போட்டி மாலை வரை நடைபெறுகிறது. மாடுபிடி வீரர்களும் மணிக்கொருமுறை மாற்றப்படுகின்றனர். வேடிக்கை பார்க்க வருபவர்களும் கொஞ்சநேரம் பார்த்துவிட்டு கிளம்ப அடுத்தகட்ட பார்வையாளர்கள் வருகிறார்கள்.
சல்லிக்கட்டு மாடுகளை நடைப்பயிற்சி, நீச்சல்பயிற்சி, மண்ணுமுட்டுதல் போன்ற பயிற்சிகளில் மாடுவளர்ப்பவர்கள் ஈடுபடுத்துகின்றனர். அதேபோல மாடுபிடிக்கும் வீரர்களும் காளைகளைப் போல பயிற்சியெடுக்கிறார்கள். வயல்வெளியில் சிறுவாடிகளை அமைத்து அதன்நடுவே சிறு கன்றுகளை ஓடவிட்டு தாவி அணைந்து பழகுகிறார்கள். மாடுகளின் சீற்றத்தை அறிந்துகொண்டு அதை எதிர்கொள்ளப் பழகுகிறார்கள்.
பல்வேறு ஊர்களிலிருந்து மாடுகளை அலங்காநல்லூர் சல்லிக்கட்டுக்கு கொண்டுவருகின்றனர். கோவில்மாடுகள் தொடங்கி தனிநபர் வளர்க்கும் காளைகள் வரை அலங்காநல்லூர் சல்லிக்கட்டில் அவிழ்க்கப்படுகின்றன. மாடுகளுக்கு வழங்கப்படும் பரிசுகளைவிட அதற்கு அவர்கள் செலவளிக்கும் தொகை அதிகம். ஆனாலும், மாடு வளர்ப்பதை பெருமையாக கருதி சல்லிக்கட்டு மாடுகளை பராமரித்துவருகின்றனர். வாடிவாசலிலிருந்து மாடு வெளியேறி விளையாடி பிடிபடாமல் வரும்போது மாட்டுக்காரர்களை கையில்பிடிக்க முடியாது. அவ்வளவு மகிழ்ச்சியாகயிருப்பர். மாடுவளர்ப்பதில் பெண்களின் பங்களிப்பும் குறிப்பிடவேண்டியது. அதிலும் மாடுகளை வாடிவாசலில் கொண்டுவந்து அவிழ்க்கவும் பெண்கள் வருவது குறிப்பிடத் தகுந்தது.
சல்லிக்கட்டில் சுவையான விசயம் என்றால் அறிவிப்பாளர்களின் பேச்சுதான். ஒரு காளையை இரண்டுபேர் சேர்ந்து அடக்கும் வேளையில் அந்த இளைஞர்களுக்குப் ’பொங்கல் வாழ்த்துகள்’ என்பது, வாடிவாசலில் மாட்டைவிட்டு வெளியே வந்து அலப்பறை செய்யும் மாட்டுக்காரர்களுக்கு பரிசுகள் இல்லை என்பது, அதோடு அதில் ஒரு மாட்டுக்காரர் சாரி கேட்க ’சாரின்னாலும் கிடையாது பூரின்னாலும் கிடையாது’ என ரைமிங்காக பேசுவது, மாடு சுத்துமாடுன்றாங்க சுத்துதான்னு பார்ப்போம் என நக்கலாகச் சொல்வது எனப் பல விசயங்களைச் சொல்லலாம். அலங்காநல்லூரில் தங்கமழை, வாடிவாசலில் நுழையும் ஒவ்வொரு காளைக்கும் தங்க நாணயம் என்பதோடு தொலைக்காட்சி அறிவிப்பாளரைப் போல சல்லிக்கட்டுப் பரிசாக தங்க நாணயங்களை வழங்கியவர்களின் பெயர்களை அவ்வப்போது அறிவிக்கிறார்கள்.
அதிகாலையிலேயே வாடிவாசலுக்கு எதிரேயுள்ள மேடையில் தொலைக்காட்சி, பத்திரிகைக்காரர்கள் நிகழ்ச்சியைப் பதிவு செய்ய வந்துவிடுகின்றனர். பல செய்தித்தொலைக்காட்சிகள் சல்லிக்கட்டை நேரடியாக ஒளிபரப்புகின்றன. நிழற்படக்கலைஞர்கள் மாடுபிடிப்பதை, மாடுவெளியே வருவதை அற்புதமாக காட்சிப்படுத்துகின்றனர். ஊடகத்துறையினருக்கு விழாக்கமிட்டியினர் இவர்களுக்கான உணவை வழங்குகின்றனர்.
காவல்துறையினர் விழாமேடையிலும், மாடுவரும் பாதையிலும் வாகனங்களிலிருந்தும் பாதுகாப்புத் தருகின்றனர். மாடுபிடி வீரர்களோ, மாட்டுக்காரர்களோ அலும்பு செய்யும்போது அவர்களை கூட்டத்திலிருந்து வெளியேற்றுகின்றனர். சல்லிக்கட்டு நாட்களில் இரவுபகலாக காவலர்களின் பங்களிப்பும் குறிப்பிடத்தகுந்தது.
மதுரைக்கான வளர்ச்சித் திட்டங்களை சமீபத்தில் அறிவித்த தமிழக முதல்வர் அலங்காநல்லூரில் பெரிய அரங்கம் அமைக்கவிருப்பதாக அறிவித்திருப்பது சிறப்பு.
மதுரை மீனாட்சியம்மன் கோவிலில் மார்கழி மாதம் தேய்பிறை அஷ்டமியன்று பெரிய சப்பரத்தில் காளை வாகனத்தில் உற்சவர்கள் சுற்றி வருவது சிறப்பு. இறைவன் சகல உயிர்களுக்கும் படியளப்பதை நினைவூட்டும் விதமாக இந்த விழா கொண்டாடப்படுகிறது. மதுரை மீனாட்சியம்மன் கோவிலில் மற்ற திருவிழாக்களின் போது சாமி ஆடி வீதி, சித்திரை வீதி, ஆவணி வீதி, மாசி வீதிகளில் சுற்றி வரும். மார்கழி அஷ்டமி சப்பரம் மதுரை வெளிவீதிகளில் சுற்றிவருகிறது. மேலும், மீனாட்சியம்மன் எழுந்தருளும் சப்பரத்தை பெண்களே இழுத்து வருவதும் கூடுதல் சிறப்பு.
வீதிகளில் சாமிவரும்முன் அழகழகாய் கோலங்களைப் போடுகின்றனர். கீழமாசிவீதியிலிருந்து கீழவெளிவீதிக்குத் திரும்பும்போது மரியன்னையை நலம் விசாரிக்கிறாள் அன்னை மீனாட்சி. சொக்கநாதரின் சிரிப்பை ரசிக்க ஏசுநாதரும் எட்டிப் பார்க்கிறார். சப்பரம் வீதியுலா வருகிறது. சின்னக்கடை தர்கா முக்கில் வந்து முகைதீன் ஆண்டவர் சலாம் வைக்க குதிரைவிற்பவராய் வந்த சொக்கராவுத்தரும் பதில் சலாம் வைக்கிறார். பள்ளிவாசல்களில், தேவாலயங்களில் இருந்துவரும் மக்களும் ஊர்வலத்தைக் காண்கிறார்கள்.
பெரியார் பேருந்து நிலைய வேலைகள் இந்தாண்டாவது முடியணும் என பழம்விற்கும் அம்மா வேண்டிக்கொண்டிருக்கிறார். தெய்வத்தால் ஆகாத பணிகள் மாநகராட்சிப் பணிகள் என நினைத்து மலையத்துவசப் பாண்டியன் மகள் மலைத்துச் சிரிக்கிறாள். பழைய கோட்டை வாசலைக் கடந்து, கட்டபொம்மன் சிலையைக் கடந்து சப்பரம் சுற்றுகிறது. கைலாய வாத்தியம் முழங்க, மதுரையின் பெருவீதிகளில் சப்பரம் உலா வருகிறது. நெல், அரிசி, பருப்பு போன்றவற்றை வீதிகளில் இறைத்தபடி செல்ல மக்கள் அதை எடுத்து வைத்துக் கொள்வார்கள். அந்த அரிசியை வீட்டில் வைத்து வணங்கினால் உணவுப் பற்றாக்குறை இல்லாமல் இருக்கும் என்பது மக்களின் நம்பிக்கை.
மக்கள் மகிழ்ச்சி வெள்ளத்தில் வருகிறார்கள். எல்லோரும் வீதிகளில் ஓரங்களில் நின்று மதுரையம்பதியாளும் அம்மையப்பனை தரிசிக்க காத்துக் கிடக்கிறார்கள். பலூன்காரர்களின் முகத்திலிருக்கும் சிரிப்பு, சவ்வுமிட்டாய்க்காரர்களின் மிட்டாயின் இனிப்பு மதுரை வீதிகளில் நிலவட்டும். அன்பும், மகிழ்ச்சியும் தொற்றாகப் பரவட்டும். சித்திரைத் திருவிழா முதற்கொண்டு பலவிழாக்களும் கோயிலுக்குள்ளே நடந்த வேளையில் மார்கழி அஷ்டமி சப்பரம் மதுரை வீதிகளில் சுற்றிவந்தது மக்களுக்கு பெருமகிழ்ச்சியையும் நம்பிக்கையையும் கொடுத்தது.
வாசித்த புத்தகங்களைக் குறித்து எழுதும் பழக்கம் 2020இல் ஊரடங்கு காலத்திலிருந்து தொடங்கியது. அப்பழக்கத்தின் வாயிலாக இந்தாண்டு வாசித்த 84 புத்தகங்கள் குறித்தும் ஒரு நாட்குறிப்பேட்டில் தொகுக்க முடிந்தது. புத்தகங்களின் பெயர் பட்டியலை கீழே காணலாம்.
நா.வா. வாழ்வும் பணியும் – இரா.காமராசு – நியூ செஞ்சுரி புக் ஹவுஸ்
சில பார்வைகள் சில அஞ்சலிகள் – சி. மோகன் – கிண்டில்
நாம் நார்மலாகத்தான் இருக்கிறோமா? – சிவபாலன் இளங்கோவன் – உயிர்மை பதிப்பகம்
தமிழ் இலக்கியம் சொல்லும் கதைகள் – மு. அருணாசலம் – சாகித்திய அகாதெமி
சந்தித்திருக்கிறீர்களா? – எம்.பி.உதயசூரியன் – புதிய தலைமுறை வெளியீடு
கைவிடப்பட்ட வளர்ப்பு நாய்கள் – சி. மோகன் – கிண்டில்
தொன்மையும் பன்மையும் – தொ.ப. நினைவுச் சிறப்பிதழ் – தமிழறம்
வாசிப்பை நேசிப்போம் 2021 மாரத்தான் போட்டியில் 75 புத்தகங்கள் இந்த ஆண்டு வாசிக்கத் திட்டமிட்டிருந்தேன். அதைக் கடந்ததில் மகிழ்ச்சி. வாசிப்பை நேசிப்போம் முகநூல் குழு வாயிலாக அவ்வப்போது நடக்கும்போட்டிகளில் பரிசுகளாக புத்தகங்களும் பெற்றேன். அக்குழுவினருக்கு நெஞ்சார்ந்த நன்றி.
ஊரடங்கு காலத்தில் தன்னுடைய நூல்களை கிண்டிலில் இலவசமாக வழங்கிய சி.மோகன் அவர்களுக்கு நன்றி. இந்தாண்டு சி.மோகனின் நூல்கள் அனைத்தையும் வாசித்து அதைக் குறித்து பதிவெழுதி வாசிப்பை நேசிப்போம் போட்டியில் முதல் பரிசு பெற்றது மகிழ்ச்சி. சி.மோகன் அவர்களுடன் அலைபேசி வாயிலாகவும் உரையாட வாய்ப்புகிட்டியமைக்கு நன்றி.
விக்ரமாதித்யனும் தன்னுடைய நூல்களை இலவசமாக கிண்டிலில் வழங்கியபோது அவை எல்லாவற்றையும் தரவிறக்கி வைத்துள்ளேன். கசடதபற, எழுத்து இதழ்களை கிண்டிலில் ஏற்றிய விமலாதித்த மாமல்லனுக்கும், அழிசி சீனிவாசனுக்கும் நன்றி. கனலி இலக்கிய இணையதளத்திற்கும் நன்றி.
கிண்டில் வாயிலாக இந்த ஆண்டு ஏராளமான நூல்களை வாசிக்க முடிந்தமைக்கு நன்றி! நன்றி! நன்றி! 500க்கும் மேலான நூல்களை கிண்டில் வழியாகத் தரவிறக்கி வைத்தாலும் 50 புத்தகங்களே வாசிக்க முடிந்தது. பதினாறு பக்க நூல்கள் தொடங்கி பல்வேறு அளவிலான நூல்களை வாசித்தேன்.
ஜனவரி – ஆகஸ்ட் மாதத்திற்குள் 70 புத்தகங்கள் வாசித்துமுடித்தபோது டிசம்பருக்குள் 100 புத்தகங்கள் வாசித்துவிடலாம் என்ற மிதப்பு மனதில் தோன்றியது. செப்டம்பரிலேயே வாசிப்பு குறையத் தொடங்கியது. அக்டோபர், நவம்பர், டிசம்பரில் வாசிப்பு படிப்படியாகத் தேய்ந்தது. சிலப்பதிகாரம் முழுதாக வாசித்து முடிக்க நினைத்தேன். அது இந்தாண்டு கைகூடவில்லை. 2022இல் அது நிறைவேறும். மனோகர் தேவதாஸ் எழுதிய Green Well Years ஆங்கிலம் என்பதால் வாசிக்கத் தொடங்கிய இடத்திலேயே நிற்கிறது. 2022இல் 50 புத்தகங்கள் வாசிப்பு. மேலும், 50க்கும் மேலான புத்தகங்கள் மறுவாசிப்பு எனத் திட்டமிட்டுள்ளேன். வாசித்த புத்தகங்கள் குறித்த வாசிப்பனுபவங்களை பதிவு செய்யவும் நினைக்கிறேன். வாசிக்க புத்தகங்களை கிண்டிலில் வழங்கியவர்களுக்கும், அச்சுப்புத்தகங்களை வாசிக்க கொடுத்தவர்களுக்கும், புத்தகங்களை வாங்கக் கிட்டிய பணத்திற்கும் நன்றி! நன்றி! நன்றி!
“நாட்டுப்புறத்தெய்வங்களும் தமிழ்ப் பண்பாட்டு மரபுகளும்” என்ற வரிசையில் முதல் நிகழ்வாக ‘தமிழகத்தில் அய்யனார் வழிபாடு’ என்ற கருத்தரங்கு மதுரையில் டிசம்பர் 4 அன்று நடைபெற்றது. இந்நிகழ்வு குறித்த அறிவிப்பை சகோதரர் அனுப்பியதும் அதில் கலந்துகொள்வதற்குப் பதிவு செய்துவிட்டு நண்பர்களுக்கும் அச்செய்தியை அனுப்பினேன். என்னோடு இந்நிகழ்விற்கு பசுமை நடை நண்பர் ரகுநாத் வந்தார்.
தஞ்சாவூர் தமிழ்ப் பல்கலைக்கழகத்தில் கடல்சார் வரலாறு & தொல்லியல் துறைத் தலைவராக உள்ள முனைவர் வீ.செந்தில்குமார் ‘தமிழக வரலாற்றில் நாட்டுப்புற தெய்வங்கள்’ என்ற தலைப்பில் பேசினார். நாட்டுப்புறத் தெய்வங்களை தொன்மைத் தெய்வங்கள் என்றும் அழைக்கலாம். நியாண்டர்தால் இனம் முதலில் புதைக்கும் வழக்கத்தைக் கொண்டிருந்தது என்கிறார்கள். மேலும், விலங்குகளில் யானைகள், குரங்குகள் ஒரு விலங்கு இறக்கும்போது கூடுவதைக் காண முடிகிறது என்றார். இயற்கை வழிபாடு, நடுகல் வழிபாடு என முதலில் வழிபாடு இருந்தது. படத்தொகுப்புகளின் வாயிலாக பழமையான குமரிக்கல், தாய்த்தெய்வ சிலைகள், நடுகல், ஈமச்சின்னங்களின் படங்களை காண்பித்து அவற்றைப் பற்றி விரிவாக பேசினார். ஈரோட்டில் உள்ள குமரிக்கல், திருவண்ணாமலைப் பகுதியிலுள்ள தாய்த்தெய்வ சிலையமைப்பு, பள்ளிப்படை கோவில்கள், புலிமான் கோம்பை – தாதப்பட்டி நடுகற்கள் பற்றிக் கூறியதை கேட்டபோது அங்கெல்லாம் பயணிக்க வேண்டுமென்ற எண்ணம் உருவானது.
எல்லோரும் பெருங்கோவில்களான மீனாட்சியம்மன் கோவில், தஞ்சாவூர் பெரிய கோவில் என்று ஆய்வுசெய்யாமல் உள்ளூர் வரலாறு – உள்ளூர் தெய்வங்கள் குறித்து ஆய்வு செய்ய வேண்டியதன் அவசியம் குறித்துப் பேசி உரையை நிறைவு செய்தார். வீ.செல்வக்குமார் அவர்கள் தாண்டிக்குடிக்கு பசுமை நடை சென்றபோது வந்திருந்தார். அப்போது அவரோடு பலவிசயங்களை நண்பர்களுடன் சேர்ந்து உரையாடியது மறக்க முடியாத அனுபவம்.
திருவாடுதுறை ஆதினத்திலுள்ள சரஸ்வதி மஹால் நூல்நிலையத்திலிருந்து ஆய்வாளர் திரு.சு. நாராயணசாமி ‘சிற்பம் மற்றும் ஆகமங்களில் அய்யனார் வழிபாடு’ குறித்துப் பேசினார். இவர் பல கோவில்களுக்கு தல வரலாறு எழுதியதோடு 500க்கும் மேலான கட்டுரைகள் எழுதியிருக்கிறார். அய்யனார் பற்றி ஸ்காந்த புராணத்தில் விரிவாக வருகிறது. சிவனின் ஐந்தாவது பிள்ளையாக சாஸ்தா குறிப்பிடப்படுகிறார். அய்யனார் இல்லாத கிராமங்களைப் பார்க்க முடியாது என்ற அளவிற்கு தமிழகம் முழுவதும் அய்யனார் கோவில்கள் இருக்கிறது. அய்யனாரின் சிற்ப அமைப்பை பற்றி விரிவாக எடுத்துரைத்தார். தலையில் ஜடாபாரம், ஜடா மண்டலம், கேச கிரீடம் என சிகையமைப்பு, உட்குடி ஆசனம் (ஒருகாலை குத்தவைத்து ஒரு காலை கீழே தொங்கவிட்டு அமரும் தோற்றம்), அய்யனாரின் இடதுகை பக்கம் புஷ்கலை தேவியும், வலதுகை பக்கம் பூரண தேவியும் அமர்ந்திருப்பது போன்றவற்றை விவரித்தார். யானை – குதிரை வாகனங்களாக கொண்டவர் அய்யனார். சைவ மதம் அய்யனாரை எவ்வாறு உள்வாங்கியது என்பதை இவரது உரையின் வாயிலாக அறிய முடிந்தது.
அறிஞர் அண்ணா அரசு கலைக் கல்லூரியில் வரலாற்றுத்துறை பேராசிரியராக உள்ள முனைவர். த. ரமேஷ் ‘நடுநாட்டில் அய்யனார் சிற்பங்கள் – ஓர் ஆய்வு’ என்ற தலைப்பில் உரையாற்றினார். வசந்த் தொலைக்காட்சியில் மண்பேசும் சரித்திரம் என்ற நிகழ்ச்சி மற்றும் விழுப்புரம் மரபுநடை நிகழ்வுகளிலும் இவரது பங்களிப்பு அலாதியானது. பல்லவர் காலந்தொடங்கி சோழர் காலம் வரையிலான அய்யனார் சிற்ப அமைவுகளை படங்களாகக் காண்பித்தார். நடுநாடு என்பது தொண்டை மண்டலத்திற்கும் சோழநாட்டிற்கும் நடுவே அமைந்த பகுதி. கடலூர், விழுப்புரம், கள்ளக்குறிச்சி, திருவண்ணாமலையின் ஒரு பகுதி நடுநாட்டுப் பகுதியாகும்.
வழிபாடு இல்லாமல் வயல்வெளிகளில், கிராமத்து வெளிகளில் உள்ள அற்புதமான சிற்பங்களைக் காணும்போது ஒருபுறம் வருத்தமாக இருந்தது. கல்வெட்டுப் பொறிப்புடன் கூடிய அய்யனார் சிற்பங்களில் இருந்து பல அற்புதமான சிற்பங்கள் நடுநாட்டில் உள்ளன. அவைகளை நேரில் போய் இந்த கருத்தரங்கிற்காகப் பார்த்து படம் எடுத்து வந்திருக்கிறார். இதன் வாயிலாக பல அய்யனார் சிற்பங்கள் புத்துணர்வு பெற்றிருக்கின்றன.
தமிழ்நாடு அரசு தொல்லியல் துறையில் பணியாற்றி ஓய்வுபெற்ற முனைவர் கி. ஸ்ரீதரன் இந்நிகழ்வில் கலந்து கொள்ள முடியாத சூழலிலும் ‘வரலாறு காட்டும் அய்யனார் வழிபாடு (கல்வெட்டு மற்றும் சிற்பங்களில்)’ என்ற தலைப்பில் பேசிப்பதிவு செய்யப்பட்ட படத்தொகுப்பை காணவும் கேட்கவும் முடிந்தது. பேராசிரியர் வீ. செல்வக்குமார் அவரது உரைக்கான படத்தொகுப்பை காண்பித்தார். ஸ்ரீதரன் அவர்கள் எழுதிய, தொகுத்த நூல்கள் தமிழ்நாடு தொல்லியல் துறை தளத்தில் உள்ளது.
மதியம் எல்லோருக்கும் அருமையான உணவு வழங்கப்பட்டது. உணவு இடைவேளையில் நண்பர்களோடு உரையாடி மகிழ முடிந்தது. வெகுநாட்களுக்குப் பிறகு நமக்குப் பிடித்த நிகழ்வில் கலந்து கொள்ள முடிந்த மகிழ்ச்சி. மதிய அமர்விற்குத் தலைமையேற்று ஆய்வாளர் காந்திராஜன் நிகழ்வை ஒருங்கிணைத்தார்.
திருவண்ணாமலை மாவட்ட வரலாற்று ஆய்வு மையத்தின் செயலராக உள்ள திரு. ச. பாலமுருகன் ‘திருவண்ணாமலை பகுதியில் அய்யனார் வழிபாடும் மரபும்’ என்ற தலைப்பில் பேசினார். இவர் அடிப்படையில் ஒரு தாசில்தார். ஆனாலும், அதைக்கடந்து தொல்லியல் ஆர்வலர் என்பது கூடுதல் சிறப்பு. அய்யனார் கோவில் அமைவிடம், சிற்பங்கள், திருவிழாக்கள், சடங்குகள், வழிபாடுகள், பலியிடுதல், மாற்றங்கள் என்ற வரிசையில் சிறப்பாக உரையாற்றினார். ஜவ்வாது மலைப் பகுதி மற்றும் செங்கம் பகுதியில் அதிகமாக அய்யனார் வழிபாடு இல்லை. இப்பகுதியில் அதிகமாக நடுகல் வழிபாடு உள்ளது. பல்லவர் காலந்தொடங்கி சோழர் காலம் பின் சமகாலத்தில் அய்யனார் சிற்பங்களைப் பார்க்கும்போது அதன் அமைப்பு தேய்ந்துகொண்டே வருவதைக் குறிப்பிடுகிறார். திருவண்ணாமலைப் பகுதியில் நடுகற்களை வேடியப்பனாக வணங்குகிறார்கள். அனைத்து சமூக மக்களும் வழிபடும் சூழல், திருவிழாக்கள் வாயிலாக அப்பகுதியில் பொருளாதார உயர்வு இவற்றை சமகாலத்தில் ஏற்பட்டுள்ள நல்ல விசயங்களாக சொல்லலாம். எளிமையான தெய்வம் படிநிலை வளர்ச்சி பெற்றதை அய்யனார் வழிபாட்டில் காணலாம்.
யாக்கை வரலாற்றுத் தன்னார்வல அமைப்பைச் சேர்ந்த திரு. குமரவேல் இராமசாமி ‘தொல்லியல் நோக்கில் கொங்கு மண்டல அய்யனார் வழிபாடு’ குறித்துப் பேசினார். ஈரோடு – கரூர்- கோவை பகுதிகளில் தாய்த்தெய்வ வழிபாடு, சந்தி வழிபாடு, கந்து வழிபாடு பற்றிப் பேசினார். சந்தி வழிபாடு என்பது மூன்று பாதைகள் சந்திக்கும் இடங்களில் நடைபெறும் வழிபாடு, கந்து வழிபாடு என்பது தூண் நட்டு வழிபடக்கூடிய வழிபாடு. கொடுமணல் பகுதியில் கிடைத்த தமிழி எழுத்துப் பொறித்த பானைஓடுகள், கலித்தொகையில் ஐயனை ஏந்துவோம் என்ற வரி, இராஜகேசரி பெருவழி, கொங்குப் பெருவழி, தென்கொங்குப் பெருவழி குறித்தெல்லாம் விரிவாகப் பேசியதோடு கூகுள் மேப்பில் அந்த இடங்களை ஜி.பி.எஸ் வாயிலாக குறித்துக் காட்டியது சிறப்பு.
திருச்சிப் பகுதியைச் சேர்ந்த வரலாற்று ஆர்வலர் வே.பார்த்திபன் ‘காவிரிப்படுகையில் அய்யனார் வழிபாடு’ குறித்துப் பேசினார். வேதாரண்யத்திலிருந்து முசிறி வரை 5 நாட்கள் அலைந்து அந்தப் பகுதியில் உள்ள அய்யனார் வழிபாடு குறித்து நேரடி களஆய்வு செய்த அனுபவங்களைப் பகிர்ந்து கொண்டார். குடும்ப தெய்வம், குல தெய்வம், ஊர் தெய்வம், பெருந்தெய்வம் என தெய்வ வழிபாட்டின் படிநிலைகளில் அய்யனார் சிலருக்கு குல தெய்வமாகவும், ஊர்த் தெய்வமாகவும் விளங்குவதைக் குறிப்பிட்டார். அய்யனாரைத் தலைமையாக கொண்டு அதன்கீழ் கருப்பு, மதுரை வீரன், காத்தவராயன், பேச்சி என பரிவார தெய்வங்கள் உள்ளதையும் இவை ஊருக்கு ஊர் மாறுபடுவதையும் குறிப்பிட்டார். சிலப்பதிகாரத்தில் கனாத்திறம் உரைத்த காதையில் மாலதிக்கு உதவிய சாஸ்தா பற்றிய கதையைச் சொன்னார். சிறைமீட்ட அய்யனார் பெருகிவரும் நீரை காத்த அய்யனாராகத்தான் இருக்கும். அணை என்ற சொல் மிகவும் பிற்காலச் சொல் என்ற தகவலையும் சொன்னார். கலிதீர்த்த அய்யனார் கோவில் வேதாரண்யம் பகுதியில் சிறப்பாக விளங்குகிறது. சமண, பௌத்த மதங்களில் அய்யனார் குறித்த தகவல்களையும் பேசினார்.
தஞ்சாவூரைச் சேர்ந்த தமிழியல் ஆய்வாளர் முனைவர் பே.சக்திவேல் ‘திருவாரூர் பகுதியில் நாட்டுப்புற வழிபாட்டில் அய்யனார்’ என்ற தலைப்பில் பேசினார். எல்லா ஊர்களிலும் அய்யனார் இருந்தாலும் அவரது பெயருக்குமுன் ஒவ்வொரு ஊருக்கும் எதாவது முன்னொட்டு அமைந்திருக்கும். உதாரணமாக அடைக்கலம் காத்த அய்யனார், சிறைமீட்ட அய்யனார், சொரிமுத்து அய்யனார். சங்க காலப்புலவர்களின் பெயர்களில் சாத்தன் என்ற பெயரைக் காண முடிகிறது. உதாரணமாக சீத்தலை சாத்தன், ஆலவாய் சாத்தன். பாசண்ட சாத்தன் என்ற பெயர் சிலப்பதிகாரத்தில் காணப்படுகிறது. பேராசிரியர் க.நெடுஞ்செழியன் ஆசிவகமும் அய்யனார் வழிபாடும் என்றொரு நூல் எழுதியிருக்கிறார். இதில் இவர் மற்கலிகோசரை அய்யனாராகச் சொல்கிறார். திருவாரூரில் வெள்ளக்குடி ஸ்ரீ சேவராஜ மூர்த்தி அய்யனார், திருவண்டுறை பிணி தீர்த்த அய்யனார் போன்ற கோவில்கள் உள்ளன. அய்யனாருக்கு குதிரையெடுப்பது, மதலைகள் நேர்த்திக்கடனாக எடுப்பது வழக்கம். ஆசிவகத்தின் குறியீடாக யானையும், சமணத்தின் குறியீடாக குதிரையும் சொல்லப்படுகிறது. (சில ஊர்களில் இரண்டும் சேர்ந்தே இருக்கிறது)
வைகை தொல்லியல் பண்பாட்டுக் கழக நிறுவனர் திரு. பாவெல் பாரதி ‘அய்யனார் வழிபாட்டின் பன்மைப் பொருண்மை’ குறித்து பேசினார். இதில் அவர் பெயர்ப் பன்மியம், தோற்றப் பன்மியம், வழிபாட்டுப் பன்மியம், மும்மரபு என நான்காகப் பிரித்து அவற்றைக் குறித்து விரிவாகப் பேசினார். ஐ என்ற ஓரெழுத்து ஐயை (கொற்றவை), அவ்வை, அன்னை, அக்கை, அத்தை என பெண் பெயராக உள்ளதையும், ஐ’யோடு அன் விகுதி சேர்ந்து ஐயன், அரசன், கடவுள், அருகன், தந்தை, மூத்தோன் எனப் பொருள் தருவதையும் குறிப்பிட்டார். சாத்தன் என்ற பெயர் வணிகக் குழவினருக்கும் வழங்கப்பட்டது. தமிழிலிருந்த சாத்தன் என்ற பெயர் மலையாளத்தில் சாஸ்தாவாக ஆனதைக் குறிப்பிட்டார். அய்யப்பன் கோவிலுக்கு செல்வதற்கு செங்கோட்டைப் பெருவழி, கம்பம் பெருவழி உள்ளதைக் குறிப்பிட்டார்.
பௌத்த, சமண, ஆசிவக, வைதீக மற்றும் வெகுமக்கள் மரபில் அய்யனார் பற்றிப் பேசினார். ஆசிவகத்தில் வரும் கலிவெண்பிறப்பு நிலையை அடைந்தவர்கள் ஐயன் ஆகிறார்கள். (மற்கலிகோசர், பூரண காயபர், கணிநந்தாசிரியன் என ஆசிவகத்தைச் சார்ந்த மூவருடைய சிலைகளையே அய்யனார், பூரணி, பொற்கலை என அழைப்பதாக நெடுஞ்செழியன் குறிப்பிடுகிறார்). கருமாத்தூர் பகுதியில் கொண்டாடப்படும் அய்யனார் கோவில் திருவிழா குறித்து விரிவாகப் பேசினார். மூணுசாமி கோவிலில் ஐயனாருக்கு ஒரு குதிரை, கருப்புசாமிக்கு ஒரு குதிரை, பேக்காமனுக்கு ஒரு குதிரை என மூன்று குதிரைகள் இருப்பதை குறிப்பிட்டார். அய்யனார் வீரமரபு, அறிவு மரபு, இல்லறமரபு என மூன்று நிலைகளில் வழிபடப்படுவதைக் குறிப்பிட்டார். போர்வீரனைப் போல செண்டு அல்லது சாட்டை வைத்திருப்பது, யோக மரபு – ஆகாச மரபு, கணித அறிவு என்ற நிலைகளில் இருப்பது, பூரணி பொற்கலையுடன் இல்லற மரபு. கல்யாண சாஸ்தா இல்லற மரபிற்கு உதாரணமாகச் சொல்லலாம். ஒற்றை வழிபாடு என்ற நிலைக்கு எதிர்நிலையில் அய்யனார் வழிபாடு பன்மைத் தன்மையோடு திகழ்வதை பாவெல் பாரதி சிறப்பாக எடுத்துரைத்தார்.
கருத்தரங்கிற்கு வந்திருந்த எழுத்தாளர் கோணங்கி அய்யனார் குறித்து பேசியது மிக சிறப்பாக இருந்தது. மார்க்வெஸ் சிறப்பிதழை கமுதி அய்யனார் கோவிலில் புரவியெடுப்போடு நடத்தியது, சித்தன்னவாசலில் உள்ள சித்திரங்களை பார்க்க ஓவியர் சந்துருவோடு சென்றது, நீர்வளரி நாவல் எழுதியது என சில அற்புதமான தருணங்களை குறிப்பிட்டார். நாட்டுப்புறவியல் துறைப் பேராசிரியர் ஒருவர் மதுரை – இராமநாதபுர மாவட்டத்தில் அய்யனார் வழிபாடு குறித்து ஆய்வு செய்தவர்களைப் பற்றி பேசினார். கற்குவேல் அய்யனார் கோவிலுக்கு நாற்பது வருடங்களுக்கு முன்பு வழிபடச் சென்ற நினைவுகளைப் பேசினார். மதுரை, நெல்லை மாவட்டங்களில் அய்யனார் வழிபாடு குறித்த கருத்தரங்கங்களையும் நடத்த வேண்டுமென நிகழ்விற்கு வந்திருந்தவர்கள் கேட்டுக் கொண்டனர். மரபு இடங்களின் நண்பர்கள் குழுவைச் சேர்ந்த சர்மிளா மற்றும் தீபா இந்நிகழ்வை ஒருங்கிணைத்தனர். இந்நிகழ்வில் கலந்துகொண்டதற்கான சான்றிதழ் வழங்கப்பட்டது. அய்யனார் குறித்து பேசுகையில் கேட்க மழையும் வந்தது. சூடாக தேநீரும், வாழைப்பூ வடையும் சாப்பிட்டு நிறைவாகக் கிளம்பினோம்.
விழாவிற்கு வழங்கிய நிகழ்ச்சிநிரல் பட்டியலோடு இருந்த அய்யனார் பற்றிய செய்திகளையும் இங்கு பகிர்ந்து கொள்வது முக்கியமானது என கருதுகிறேன். “அய்யனார் தென்னிந்தியா, இலங்கை, தென்கிழக்காசிய நாடுகளில் கடந்த காலங்களிலும், தற்போதும் பரவலாக வழிபடப்பட்டுவரும் ஒரு மக்கள் தெய்வமாகும். பல நூறு ஆண்டுகளாக தமிழ்நாட்டில் உள்ள கிராமவாசிகள் தங்களைக் காக்கும் கடவுளான அய்யனாரைப் போற்றி வருகின்றனர். இத்தெய்வம் வேளாண்மையையும், கால்நடைகளையும் காப்பதோடு, இயற்கைச் சீற்றங்களில் இருந்து மக்களை காப்பாற்றுவதோடு தீயசக்திகளை கிராமத்திற்குள் அண்டவிடாமல் தடுப்பதாகவும் நம்புகின்றனர். அய்யனார் என்ற தமிழ்ச்சொல் அய்யன் என்ற வேர்ச்சொல்லிலிருந்து பெறப்பட்டது. இது மரியாதைக்குரிய ஒருவரையும், மூத்தோரையும், உயர்ந்தோரையும் குறிப்பதற்குத் தமிழ்மொழியில் பயன்படுத்தப்படும் ஒரு மரியாதைச் சொல் ஆகும். சமஸ்கிருதத்தில் சாஸ்தா எனப்படும் இத்தெய்வம், பண்டைய தமிழ்ப் பதிவுகளில் சாத்தன் என்றே குறிப்பிடப்படுகின்றது. அய்யனார் வழிபாடு பொ.ஆ.ஐந்தாம் நூற்றாண்டிலிருந்து நிலவியதற்கான சான்றுகள் கிடைக்கின்றன. ஆனால், இவ்வழிபாடு இக்காலத்திற்கு முன்பிருந்தே தொடங்கியிருக்கலாம். தமிழின் சிறந்த காப்பியமான சிலப்பதிகாரம் சாத்தன் கோவில்களையும், பக்தர்களையும் பற்றிக் குறிப்பிடுகின்றது. இதைத் தொடர்ந்து பக்தி இலக்கியங்களிலும் சாத்தன் வழிபாடு பற்றிய குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன. தொடர்ந்து ஆறாம் நூற்றாண்டுக்குப்பின் அய்யனார் உருவம் தனியாகவும் பூரணத்தாள் மற்றும் பொற்கொடியாளோடு சேர்ந்தும் சிற்பமாக தமிழகமெங்கும் இன்றளவும் கிடைத்து வருகிறது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. மேலும் இக்கோயில்களுக்கு மன்னர்களின் பங்களிப்பு ஏதும் இல்லாமல் கோவில்களும் மக்களால் உருவாக்கப்பட்டு மக்களால் வழிபடப்பட்டு வருகிறது. அதுபோல பெரும்பான்மையான குடிகளுக்கு குலதெய்வமாகவும் இருந்து வருவது இதன் சிறப்பாகும். அய்யனார் கோவில்கள் பொதுவாக கிராமப்புற எல்லைப்பகுதிகள், நீர்நிலைகள் அல்லது வழித்தடங்களில் அமைந்துள்ளன. அய்யனாருக்கு இரண்டு வகையான கோயில்கள் உள்ளன. ஆகமம் அல்லாத திறந்தவெளியில் மரங்களுடன் அமைந்த கோவில்கள், ஆகம பாணியில் கட்டப்பட்ட கட்டுமானக் கோயில்கள். இவ்வகையில், தமிழகத்தில் அதிக மக்களால் வழிபட்டு வரும் அய்யனார் வழிபாடு குறித்த ஆய்வுகள் அதிகம் நடத்தப்படவில்லை. ஆகையால் அவ்வழிபாட்டின் தொன்மை மற்றும் வழிபடுவோர் குறித்த பல்துறைசார் அறிஞர்களின் உதவியுடன் ஆய்வு மேற்கொள்ள வேண்டும். இந்த கருத்தரங்கு அதற்கு ஒரு முதல் தொடக்கப்புள்ளியாகும்.
(2022ல் மதுரையில் அய்யனார் வழிபாடு குறித்த பயணத்தைத் தொடங்க இந்த கருத்தரங்கு எனக்கு ஒரு உந்துதலாக அமைந்துள்ளது. அடுத்தாண்டு டிசம்பரில் 50 அய்யனார் கோவில்களைக் குறித்த செய்திகளையும், அதைக் குறித்த படங்களையும் காணலாம்)
படங்கள் உதவி – திரு.பாவெல் பாரதி மற்றும் மரபு இடங்களின் நண்பர்கள் (FRIENDS OF HERITAGE SITES)
நன்றி : அய்யனார் படங்கள் – மங்கை ராகவன் (ஆய்வாளர்) – ஐயனார் – சாத்தனார் வழிபாடு / Iyanar and sastha cult (Facebook Page)
சித்திரவீதிக்காரன் 