கணியன் பூங்குன்றனாரின் புகழ்பெற்ற புறநானூற்றுப் பாடல் வரியான “யாதும் ஊரே” என்ற சொல்லை மெய்பிக்கும் வகையில் NEWS 18 செய்தித் தொலைக்காட்சியில் ஒளிபரப்பாகும் தொடர் உள்ளது. வெறும் பயண நிகழ்ச்சியாக இல்லாமல் பண்பாடு, கலை, உணவு போன்ற மண்ணின் வேர்களை வருடிச் செல்கிறது.
மதுரையைக் குறித்த ‘யாதும் ஊரே’ நிகழ்ச்சி குறித்த பதிவு. உலகின் தொன்மையான நகரங்களில் ஒன்றான மதுரை மிகப்பெரிய கிராமமாகவும் விளங்கி வருவதை இந்நிகழ்ச்சி அழகாய் காட்டுகிறது. மதுரை கிராமத் திருவிழாவில் பபூன் அறிமுகத்தோடு தொடங்கும் நிகழ்ச்சி, கீழடி அகழாய்வுப் பகுதி, மதுரை வீதிகள், புதுமண்டபம், நாடக நடகர் சங்கம் என நீள்கிறது.
மதுரையை 30 நிமிடங்களில் காட்சிப்படுத்துவது கடினமான காரியம். ஆனாலும், ஒரு பானை சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதம் என்ற சொலவம் போல மதுரையின் தொன்மை, நாடகக்கலைக்கு கிராமங்கள் அளிக்கும் முக்கியத்துவம், எளிய மக்களுக்கான சாலையோர கடைகள், நாடகக் கலைஞர்களை காட்டுவதன் வாயிலாக மதுரையைச் சிறப்பாகக் காட்சிப்படுத்தியிருக்கிறார்கள்.
கீழடி அகழாய்வு மதுரையின் தொன்மையை 2500 ஆண்டுகள் என்பதிலிருந்து 4000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வரை கொண்டு சென்றுள்ளதையும், இங்கு கிடைத்த அரிய பொருட்கள் குறித்தும் பேசும் கஸ்தூரிரங்கன் சிறப்பாய் அகழாய்வை எடுத்துரைக்கிறார். அங்குள்ள செங்கல் கட்டிடங்களையும், உறைகிணறுகளையும், அங்கு கிடைத்த பொருட்களையும் குறித்து நிகழ்ச்சி தொகுப்பாளர் ராணி கார்த்திக் அருமையாய் பதிவுசெய்கிறார்.
புதுமண்டபத்திலும் அதற்கு எதிரேயுள்ள எழுகடல் தெருவிலும் இன்றும் அரிவாள்மனை, தோசைக்கல், இரும்பு அடுப்பு பொருட்கள் விற்பதோடு பித்தளை, வெங்கலம், செப்பு பாத்திரங்கள் விற்பதையும் படமாக்கியிருக்கிறார்கள். அங்குள்ள கடைக்காரர்களோடான உரையாடல், மக்களோடு அந்தக் கடைக்காரர்கள் கொண்டுள்ள உறவு, அவர்களுக்கிடையே நடக்கும் பேரம் எல்லாம் அற்புதமாக வந்திருக்கிறது. நம் முன்னோர்கள் பயன்படுத்திய பானை, குடம் நம் வீட்டில் இன்னமும் இருக்கிறது. நாமோ பயன்படுத்தி தூக்கி எறியும் (USE AND THROW) கலாச்சாரத்திற்கு மாறிக் கொண்டிருக்கிறோம். உலகமயமாக்கலை எதிர்க்க வேண்டுமானால் பிளாஸ்டிக்கை தூக்கி எறிய வேண்டும்.
புதுமண்டபத்தில் உள்ள தையல்கலைஞர்கள் கரகாட்டம், சாமியாட்டம், போன்ற கலைகளுக்கு உடை தைப்பதோடு குலசேகரப்பட்டினம் திருவிழாவிற்கும் உடை தைத்து தருகிறார்கள் என்று அறியும்போது பெருமையாக இருக்கிறது. மேலும், கரகாட்டக்காரன் தொடங்கி பல திரைப்படங்களுக்கு இங்கிருந்தே உடை தைத்து தந்திருக்கிறார்கள் என்ற செய்தியையும் பதிவு செய்திருக்கிறார்கள். இன்றும் போனால் உடனே தைத்து வாங்கி வந்துவிடலாம் என புதுமண்டபத்திற்குச் செல்பவர்கள் இருக்கிறார்கள்.
மதுரை சுண்ணாம்புக்காரத் தெருவில் நாடக நடிகர் சங்கம் அமைந்துள்ளது. அந்த வீதியில் உள்ள தேனீர்கடையில் தேனீர் அருந்தும் போது கலைஞர்கள் பவளக்கொடி, வள்ளி திருமணம் என உரையாடிக் கொண்டிருப்பதைக் கேட்க முடியும். நாடக நடிகர் சங்கத்தில் நாடக நடிகர்களுடைய பேச்சு, வசனத்தை அவர்கள் கடகடவென சொல்ல நம் நெஞ்சம் தடதடவெனப் பறக்கிறது. அதோடு மீனாம்மாள் என்ற மூத்த நாடக நடிகையுடனான உரையாடலும், அவர் சொல்லும் தகவல்களும் நம்மை ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னிழுத்துச் செல்கிறது.
யாதும் ஊரே – நிகழ்ச்சிகளைத் தொகுத்து ஒரு டி.வி.டி.யாக வெளியிட்டால் பயணிப்பவர்களுக்கு, பள்ளி-கல்லூரி மாணவர்களுக்கு, பண்பாட்டை தேடி அலைபவர்களுக்கு உதவியாக இருக்கும். பேருந்துகளில் இதை ஒளிபரப்பும்போது நம் ஊரைப் பற்றியும், அதன் பன்முகத்தன்மை பற்றியும் அறிந்துகொள்ள உதவும். மாற்றம் ஒன்றே மாறாதது என்ற பொன்மொழிக்கேற்ப மாற்றம் மெல்ல, மெல்ல நிகழ இதுபோன்ற நிகழ்ச்சிகள் அதிகம் வர வேண்டும். மதுரையைப் போல விரும்பி ரசித்த மற்ற ஊர்ப் பதிவுகளையும் தொடர்ந்து எழுதலாமென்று இருக்கிறேன். அதோடு நிறைய இடங்களுக்கு பயணிக்க வேண்டுமென்ற ஆசையையும் ‘யாதும் ஊரே’ தூண்டிவிட்டது. இந்நிகழ்ச்சியை இயக்கும் தோழர் தயாளன் அவர்களுக்கும், அவரது குழுவினருக்கும் வாழ்த்துகள். பயணம் தொடரட்டும்.
நான்கு வாயில்களிலும் யானைச் சிற்பங்களை இருபுறமும் கொண்ட படிகள், நடுவே உள்ள மண்டபத்தூண்களில் நாலுபக்கமும் அரசனும் அரசியும் வணங்கியபடி நிற்கும் சிலைகள், அதன் ஒரு மூலையில் மேலே ஏறிச் செல்வதற்கு படிக்கட்டுகள் உள்ளன.
தமிழகத்தின் மிகப்பெரிய தெப்பக்குளங்களுள் மதுரை தெப்பக்குளமும் ஒன்று. திருவாரூர், மன்னார்குடி தெப்பக்குளங்களைவிட பரப்பளவில் கொஞ்சம் குறைந்திருந்தாலும் மதுரை தெப்பக்குளத்தின் மையமண்டப எழில் தமிழகத்தில் வேறு எந்த தெப்பக்குளங்களுக்கும் இல்லை. தென்வடலாக 1000 அடியும், கீழ்மேலாக 950 அடியும் உள்ளது. ஏறத்தாழ மீனாட்சியம்மன் கோயிலுக்கு நிகரான பரப்பளவைக் கொண்டது. 20 அடி ஆழமும், 115 கன அடி கொள்ளளவும் கொண்டது இத்தெப்பக்குளம். பக்கத்திற்கு மூன்று படித்துறைகளைக் கொண்டு மொத்தம் பனிரெண்டு படித்துறைகளை இத்தெப்பக்குளம் கொண்டுள்ளது. மேற்கே முக்தீஸ்வரர் கோயிலும், வடக்கே மாரியம்மன் கோயிலும் உள்ளன. இது ‘மாரியம்மன்’ தெப்பக்குளம் என்றும் அழைக்கப்பட்டாலும், மீனாட்சி சுந்தரேஸ்வரர் தெப்பத்திருவிழாவிற்கு எழுந்தருள திருமலைநாயக்கரால் கட்டப்பட்டது. மீனாட்சியம்மன் கோயிலிலிருந்து நாலு கிலோமீட்டர் தொலைவில் கிழக்கே அமைந்துள்ளது.
திருமலைநாயக்கர் அரண்மனை கட்ட தோண்டிய இடத்தில் இத்தெப்பத்தை வெட்டியதாகக் கூறுவர். திருமலைநாயக்கர் பிறந்த தைமாதம் பூச நட்சத்திரத்தன்று மீனாட்சிசுந்தரேஸ்வரருக்கு தெப்பத்திருவிழா நடத்தினார். அந்நாளில் தெப்பத்தேரில் மீனாட்சிசுந்தரேஸ்வரர் மூன்றுமுறை தெப்பத்தை வலம் வருவர். ஆண்டுதோறும் தெப்பத்திருவிழா நடத்த தானமாக திடியன்புத்தூர் என்ற ஊரை வழங்கியுள்ளார். மேட்டுப்பட்டி சித்தர்மலையில் உள்ள தமிழ்பிராமிக்கல்வெட்டில் காணப்படும் திடியில் என்ற ஊர்தான் திடியன்புத்தூர்.
நாலாபக்கமும் கண்ணாடி பொருத்தப்பட்ட அறைக்குள் நுழைந்தால் நாமே அறை முழுவதும் வியாபித்திருப்பது போன்ற உணர்வு தோன்றும். அதுபோலத்தான் சொட்டாங்கல் நாவலை வாசிக்கையில் தோன்றியது. கதையில் வரும் எல்லா இடங்களிலும் நானும் நிறைந்திருப்பது போன்ற உணர்வைத் தந்தது. கதையில் வரும் சில பக்களினூடாகத்தான் தினந்தோறும் பயணிப்பதால் ஒவ்வொரு பக்கத்தையும் வாசிக்கையில் நானே நின்று வேடிக்கை பார்த்தபடி செல்வது போலிருந்தது. இந்நாவல் என்னை ஈர்த்த விதத்தை கொஞ்சம் பத்திகளில் சொல்ல முயல்கிறேன்.
ஓவியர் ட்ராட்ஸ்கி மருதுவின் சித்திரங்களில் குதிரையை பல விதமாய் வரைந்திருக்கிறார். வேளார்தெருவில் குதிரைகள் செய்வதை இளம்பிராயத்தில் பார்த்த நினைவுகளை ஒரு நேர்காணலில் ஓவியர் கூறியிருக்கிறார். அந்த வேளார் தெரு எப்படி உருவானது என்பதையெல்லாம் சொட்டாங்கல் கூறிச் செல்கிறது. அய்யங்கோட்டை கிராமத்தில் வாழும் ஆகாசம்பிள்ளையின் கனவில் வந்த கருப்புசாமி சாயபுமார் எல்லைக்கு போகச் சொல்கிறார். ஆகாசம்பிள்ளை வந்து விசயம் சொன்னதும் அவர் எங்க சீயான்ல என சாயபுமார்கள் அவரை ஏற்றுக் கொள்கிறார்கள். அதேபோல கோயில்காசை ஆட்டைய போட்ட சந்தனத்தேவரும் இப்பகுதி வந்து சேர்ந்து ஓர் ஆட்டை அடித்துப் போட்டு அழிந்து போகிறார். ஒவ்வொரு சமூகமும் கோரிப்பாளையம் தர்ஹாவை சுற்றி வந்து சேர்கிறது. கோயிலுக்கு சற்று தொலைவில் வேதக்காரப் பள்ளிக்கூடத்துக்கு மேற்கே கதீட்ரல் தேவாலயம் உருவாகிறது.
மதுரையில் 1994ல் வந்த பெருவெள்ளத்தில் வைகைக் கரையோரம் இருந்த குடிசைகள் மற்றும் செல்லூர் பகுதி பலத்த சேதமடைந்தது. அப்போது கண்மாய்கள் எல்லாம் நிரம்பி வைகையை நோக்கி வந்தன. வயிற்றுமலை பக்கமிருந்து வந்த வெள்ள நீர் கூடல்நகர் வழியாக செல்லூர் கண்மாயை அடைந்து உடைந்து ஊரே நீர் சூழ்ந்து விட்டது. அதில் மாட்டியதை எல்லாம் எங்கள் உறவினர்கள் சொல்ல கதையாய் கேட்டிருக்கிறேன். வெள்ளம் போன்ற பேரழிவுக்காலங்களில் மனிதர்களுக்குள் மனிதம் துளிர்ப்பதை நாவலில் அழகாய் பதிவு செய்திருக்கிறார்.
மதுரை போன்ற தென்மாவட்டங்களைச் சூழ்ந்த பெருவியாதி சாதி. இவிங்ஙளுக்கு அவிங்களப் பிடிக்காது. அவிங்களுக்கு இவிங்ஙளப் பிடிக்காது. ஆனாலும், இது ஒட்டு மொத்த மனநிலை இல்லை என்பதை நாவலில் ஓரிடத்தில் பதிவு செய்கிறார். அவங்ங ரொம்ப பாசக்காரங்ங என இன்னொரு சாதிக்காரர் சொல்வது முக்கியமான இடம். இதே எண்ணத்தோடு உள்ள நாவலின் முக்கிய கதாபாத்திரமான காஜாவை ஒரு சிலர் மாற்றி சல்லித்தனம் செய்ய வைக்கிறார்கள். கடைசியில் செய்யாத கொலைக்கு போலீஸ் தேட மறைந்து இருந்து வாழ்க்கை வீணாகிறது.